obstŭpĕfĭo - Diatesi passiva

(obstŭpĕfăcĭo, obstŭpĕfăcis, obstupefeci, obstupefactum, obstŭpĕfăcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obstŭpĕfĭo
II sing.
obstŭpĕfis
III sing.
obstŭpĕfit
I plur.
obstŭpĕfīmus
II plur.
obstŭpĕfītis
III plur.
obstŭpĕfiunt
IMPERFETTO
I sing.
obstŭpĕfiēbam
II sing.
obstŭpĕfiēbas
III sing.
obstŭpĕfiēbat
I plur.
obstŭpĕfiebāmus
II plur.
obstŭpĕfiebātis
III plur.
obstŭpĕfiēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obstŭpĕfĭam
II sing.
obstŭpĕfĭes
III sing.
obstŭpĕfĭet
I plur.
obstŭpĕfiēmus
II plur.
obstŭpĕfiētis
III plur.
obstŭpĕfĭent
PERFETTO
I sing.
obstupefactus, –a, –um sum
II sing.
obstupefactus, –a, –um es
III sing.
obstupefactus, –a, –um est
I plur.
obstupefacti, –ae, –a sumus
II plur.
obstupefacti, –ae, –a estis
III plur.
obstupefacti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obstupefactus, –a, –um eram
II sing.
obstupefactus, –a, –um eras
III sing.
obstupefactus, –a, –um erat
I plur.
obstupefacti, –ae, –a eramus
II plur.
obstupefacti, –ae, –a eratis
III plur.
obstupefacti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obstupefactus, –a, –um ero
II sing.
obstupefactus, –a, –um eris
III sing.
obstupefactus, –a, –um erit
I plur.
obstupefacti, –ae, –a erimus
II plur.
obstupefacti, –ae, –a eritis
III plur.
obstupefacti, –ae, –a erunt
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obstŭpĕfĭam
II sing.
obstŭpĕfĭas
III sing.
obstŭpĕfĭat
I plur.
obstŭpĕfiāmus
II plur.
obstŭpĕfiātis
III plur.
obstŭpĕfĭant
IMPERFETTO
I sing.
obstŭpĕfiĕrem
II sing.
obstŭpĕfiĕres
III sing.
obstŭpĕfiĕret
I plur.
obstŭpĕferēmus
II plur.
obstŭpĕferētis
III plur.
obstŭpĕfĕrent
PERFETTO
I sing.
obstupefactus, –a, –um sim
II sing.
obstupefactus, –a, –um sis
III sing.
obstupefactus, –a, –um sit
I plur.
obstupefacti, –ae, –a simus
II plur.
obstupefacti, –ae, –a sitis
III plur.
obstupefacti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obstupefactus, –a, –um essem
II sing.
obstupefactus, –a, –um esses
III sing.
obstupefactus, –a, –um esset
I plur.
obstupefacti, –ae, –a essemus
II plur.
obstupefacti, –ae, –a essetis
III plur.
obstupefacti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obstŭpĕfi
II plur.
obstŭpĕfĭte
FUTURO
II sing.
obstŭpĕfĭto
III sing.
obstŭpĕfĭto
II plur.
obstŭpĕfitōte
III plur.
PARTICIPIO
PRESENTE
FUTURO
obstŭpĕfuturus, –a, –um
SUPINO
Attivo:
obstupefactum
Passivo:
obstupefactu
INFINITO
PRESENTE
obstŭpĕfieri
PERFETTO
Singolare:
obstupefactus, –a, –um esse
Plurale:
obstupefacti, –ae, –a esse
FUTURO
Attivo:
obstŭpĕfurum, –am, –um esse, obstŭpĕfuros, –as, –a esse
Passivo:
obstupefactum, –am, –um iri, obstupefactos, –as, –a iri
GERUNDIO
Genitivo:
Dativo:
Accusativo:
Ablativo:
GERUNDIVO
obstŭpĕfăciendus, –a, –um

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBSTUPEFIO100}}
---CACHE---