obstrŭor - Diatesi passiva

(obstrŭo, obstrŭis, obstruxi, obstructum, obstrŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obstrŭor
II sing.
obstrŭĕris, obstrŭĕre
III sing.
obstrŭĭtur
I plur.
obstrŭĭmur
II plur.
obstrŭimĭni
III plur.
obstrŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
obstrŭēbar
II sing.
obstrŭebāris, obstrŭebāre
III sing.
obstrŭebātur
I plur.
obstrŭebāmur
II plur.
obstrŭebamĭni
III plur.
obstrŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obstrŭar
II sing.
obstrŭēris, obstrŭēre
III sing.
obstrŭētur
I plur.
obstrŭēmur
II plur.
obstrŭemĭni
III plur.
obstrŭentur
PERFETTO
I sing.
obstructus, –a, –um sum
II sing.
obstructus, –a, –um es
III sing.
obstructus, –a, –um est
I plur.
obstructi, –ae, –a sumus
II plur.
obstructi, –ae, –a estis
III plur.
obstructi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obstructus, –a, –um eram
II sing.
obstructus, –a, –um eras
III sing.
obstructus, –a, –um erat
I plur.
obstructi, –ae, –a eramus
II plur.
obstructi, –ae, –a eratis
III plur.
obstructi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obstructus, –a, –um ero
II sing.
obstructus, –a, –um eris
III sing.
obstructus, –a, –um erit
I plur.
obstructi, –ae, –a erimus
II plur.
obstructi, –ae, –a eritis
III plur.
obstructi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obstrŭar
II sing.
obstrŭāris, obstrŭāre
III sing.
obstrŭātur
I plur.
obstrŭāmur
II plur.
obstrŭamĭni
III plur.
obstrŭantur
IMPERFETTO
I sing.
obstrŭĕrer
II sing.
obstrŭerēris, obstrŭerēre
III sing.
obstrŭerētur
I plur.
obstrŭerēmur
II plur.
obstrŭeremĭni
III plur.
obstrŭerentur
PERFETTO
I sing.
obstructus, –a, –um sim
II sing.
obstructus, –a, –um sis
III sing.
obstructus, –a, –um sit
I plur.
obstructi, –ae, –a simus
II plur.
obstructi, –ae, –a sitis
III plur.
obstructi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obstructus, –a, –um essem
II sing.
obstructus, –a, –um esses
III sing.
obstructus, –a, –um esset
I plur.
obstructi, –ae, –a essemus
II plur.
obstructi, –ae, –a essetis
III plur.
obstructi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obstrŭĕre
II plur.
obstrŭimĭni
FUTURO
II sing.
obstrŭĭtor
III sing.
obstrŭĭtor
II plur.
III plur.
obstrŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
obstructus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obstrŭi
PERFETTO
Singolare:
obstructus, –a, –um esse
Plurale:
obstructi, –ae, –a esse
FUTURO
obstructum esse
GERUNDIVO
obstrŭendus, –a, –um
SUPINO
obstructu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBSTRUOR100}}
---CACHE---