obrogatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
obrogaturus
Gen.
obrogaturi
Dat.
obrogaturo
Acc.
obrogaturum
Abl.
obrogature
Voc.
obrogaturo
PLURALE
Nom.
obrogaturi
Gen.
obrogatorum
Dat.
obrogaturis
Acc.
obrogaturos
Abl.
obrogaturi
Voc.
obrogaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
obrogatura
Gen.
obrogaturae
Dat.
obrogaturae
Acc.
obrogaturam
Abl.
obrogatura
Voc.
obrogatura
PLURALE
Nom.
obrogaturae
Gen.
obrogaturarum
Dat.
obrogaturis
Acc.
obrogaturas
Abl.
obrogaturae
Voc.
obrogaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
obrogaturum
Gen.
obrogaturi
Dat.
obrogaturo
Acc.
obrogaturum
Abl.
obrogaturum
Voc.
obrogaturo
PLURALE
Nom.
obrogatura
Gen.
obrogaturorum
Dat.
obrogaturis
Acc.
obrogatura
Abl.
obrogatura
Voc.
obrogaturis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBROGATURUS100}}
---CACHE---