obrutūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
obruturus
Gen.
obruturi
Dat.
obruturo
Acc.
obruturum
Abl.
obruture
Voc.
obruturo
PLURALE
Nom.
obruturi
Gen.
obrutorum
Dat.
obruturis
Acc.
obruturos
Abl.
obruturi
Voc.
obruturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
obrutura
Gen.
obruturae
Dat.
obruturae
Acc.
obruturam
Abl.
obrutura
Voc.
obrutura
PLURALE
Nom.
obruturae
Gen.
obruturarum
Dat.
obruturis
Acc.
obruturas
Abl.
obruturae
Voc.
obruturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
obruturum
Gen.
obruturi
Dat.
obruturo
Acc.
obruturum
Abl.
obruturum
Voc.
obruturo
PLURALE
Nom.
obrutura
Gen.
obruturorum
Dat.
obruturis
Acc.
obrutura
Abl.
obrutura
Voc.
obruturis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBRUTURUS100}}
---CACHE---