ŏboedĭo - Diatesi attiva
(ŏboedĭo, ŏboedis, oboedii, oboeditum, ŏboedīre)verbo intransitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ŏboedĭo
II sing.
ŏboedis
III sing.
ŏboedit
I plur.
ŏboedīmus
II plur.
ŏboedītis
III plur.
ŏboedĭunt
IMPERFETTO
I sing.
ŏboediēbam
II sing.
ŏboediēbas
III sing.
ŏboediēbat
I plur.
ŏboediebāmus
II plur.
ŏboediebātis
III plur.
ŏboediēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ŏboedĭam, ŏboedibo
II sing.
ŏboedĭes
III sing.
ŏboedĭet
I plur.
ŏboediēmus
II plur.
ŏboediētis
III plur.
ŏboedĭent
PERFETTO
I sing.
oboedii o oboedivi
II sing.
oboediisti o oboedivisti
III sing.
oboediit o oboedivit
I plur.
oboediĭmus o oboedivĭmus
II plur.
oboediistis o oboedivistis
III plur.
oboediērunt o oboedivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oboediĕram o oboedivĕram
II sing.
oboediĕras o oboedivĕras
III sing.
oboediĕrat o oboedivĕrat
I plur.
oboedierāmus o oboediverāmus
II plur.
oboedierātis o oboediverātis
III plur.
oboediĕrant o oboedivĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
oboediĕro o oboedivĕro
II sing.
oboediĕris o oboedivĕris
III sing.
oboediĕrit o oboedivĕrit
I plur.
oboedierĭmus o oboediverĭmus
II plur.
oboedierĭtis o oboediverĭtis
III plur.
oboediĕrint o oboedivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ŏboedĭam
II sing.
ŏboedĭas
III sing.
ŏboedĭat
I plur.
ŏboediāmus
II plur.
ŏboediātis
III plur.
ŏboedĭant
IMPERFETTO
I sing.
ŏboedīrem
II sing.
ŏboedīres
III sing.
ŏboedīret
I plur.
ŏboedirēmus
II plur.
ŏboedirētis
III plur.
ŏboedirent
PERFETTO
I sing.
oboediĕrim o oboedivĕrim
II sing.
oboediĕris o oboedivĕris
III sing.
oboediĕrit o oboedivĕrit
I plur.
oboedierĭmus o oboediverĭmus
II plur.
oboedierĭtis o oboediverĭtis
III plur.
oboediĕrint o oboedivĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oboediissem o oboedivissem
II sing.
oboediisses o oboedivisses
III sing.
oboediisset o oboedivisset
I plur.
oboediissēmus o oboedivissēmus
II plur.
oboediissētis o oboedivissētis
III plur.
oboediissent o oboedivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ŏboedi
II plur.
ŏboedīte
FUTURO
II sing.
ŏboedīto
III sing.
ŏboedīto
II plur.
ŏboeditōte
III plur.
ŏboediunto
PARTICIPIO
PRESENTE
ŏboediens, –ientis
FUTURO
oboeditūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
ŏboedīre
PERFETTO
oboediisse o oboedivisse
FUTURO
Singolare:
oboeditūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
oboeditūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
ŏboediendi
Dativo:
ŏboediendo
Accusativo:
ad ŏboediendum
Ablativo:
ŏboediendo
SUPINO
oboeditum
ŏboedĭo v. intr. IV coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android