oblĭnor - Diatesi passiva
(oblĭno, oblĭnis, oblevi, oblitum, oblĭnĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
oblĭnor
II sing.
oblĭnĕris, oblĭnĕre
III sing.
oblĭnĭtur
I plur.
oblĭnĭmur
II plur.
oblĭnimĭni
III plur.
oblĭnuntur
IMPERFETTO
I sing.
oblĭnēbar
II sing.
oblĭnebāris, oblĭnebāre
III sing.
oblĭnebātur
I plur.
oblĭnebāmur
II plur.
oblĭnebamĭni
III plur.
oblĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
oblĭnar
II sing.
oblĭnēris, oblĭnēre
III sing.
oblĭnētur
I plur.
oblĭnēmur
II plur.
oblĭnemĭni
III plur.
oblĭnentur
PERFETTO
I sing.
oblitus, –a, –um sum
II sing.
oblitus, –a, –um es
III sing.
oblitus, –a, –um est
I plur.
obliti, –ae, –a sumus
II plur.
obliti, –ae, –a estis
III plur.
obliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oblitus, –a, –um eram
II sing.
oblitus, –a, –um eras
III sing.
oblitus, –a, –um erat
I plur.
obliti, –ae, –a eramus
II plur.
obliti, –ae, –a eratis
III plur.
obliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
oblitus, –a, –um ero
II sing.
oblitus, –a, –um eris
III sing.
oblitus, –a, –um erit
I plur.
obliti, –ae, –a erimus
II plur.
obliti, –ae, –a eritis
III plur.
obliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
oblĭnar
II sing.
oblĭnāris, oblĭnāre
III sing.
oblĭnātur
I plur.
oblĭnāmur
II plur.
oblĭnamĭni
III plur.
oblĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
oblĭnĕrer
II sing.
oblĭnerēris, oblĭnerēre
III sing.
oblĭnerētur
I plur.
oblĭnerēmur
II plur.
oblĭneremĭni
III plur.
oblĭnerentur
PERFETTO
I sing.
oblitus, –a, –um sim
II sing.
oblitus, –a, –um sis
III sing.
oblitus, –a, –um sit
I plur.
obliti, –ae, –a simus
II plur.
obliti, –ae, –a sitis
III plur.
obliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oblitus, –a, –um essem
II sing.
oblitus, –a, –um esses
III sing.
oblitus, –a, –um esset
I plur.
obliti, –ae, –a essemus
II plur.
obliti, –ae, –a essetis
III plur.
obliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
oblĭnĕre
II plur.
oblĭnimĭni
FUTURO
II sing.
oblĭnĭtor
III sing.
oblĭnĭtor
II plur.
–
III plur.
oblĭnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
oblitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
oblĭni
PERFETTO
Singolare:
oblitus, –a, –um esse
Plurale:
obliti, –ae, –a esse
FUTURO
oblitum esse
GERUNDIVO
oblĭnendus, –a, –um
SUPINO
oblitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
oblĭnor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android