obfirmatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
obfirmaturus
Gen.
obfirmaturi
Dat.
obfirmaturo
Acc.
obfirmaturum
Abl.
obfirmature
Voc.
obfirmaturo
PLURALE
Nom.
obfirmaturi
Gen.
obfirmatorum
Dat.
obfirmaturis
Acc.
obfirmaturos
Abl.
obfirmaturi
Voc.
obfirmaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
obfirmatura
Gen.
obfirmaturae
Dat.
obfirmaturae
Acc.
obfirmaturam
Abl.
obfirmatura
Voc.
obfirmatura
PLURALE
Nom.
obfirmaturae
Gen.
obfirmaturarum
Dat.
obfirmaturis
Acc.
obfirmaturas
Abl.
obfirmaturae
Voc.
obfirmaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
obfirmaturum
Gen.
obfirmaturi
Dat.
obfirmaturo
Acc.
obfirmaturum
Abl.
obfirmaturum
Voc.
obfirmaturo
PLURALE
Nom.
obfirmatura
Gen.
obfirmaturorum
Dat.
obfirmaturis
Acc.
obfirmatura
Abl.
obfirmatura
Voc.
obfirmaturis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBFIRMATURUS100}}
---CACHE---