nundĭnor - Diatesi passiva
(nundĭno, nundĭnas, nundinavi, nundinatum, nundĭnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
nundĭnor
II sing.
nundĭnāris, nundĭnāre
III sing.
nundĭnātur
I plur.
nundĭnāmur
II plur.
nundĭnamĭni
III plur.
nundĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
nundĭnābar
II sing.
nundĭnabāris, nundĭnabāre
III sing.
nundĭnabātur
I plur.
nundĭnabāmur
II plur.
nundĭnabamĭni
III plur.
nundĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
nundĭnābor
II sing.
nundĭnabĕris, nundĭnabĕre
III sing.
nundĭnabĭtur
I plur.
nundĭnabĭmur
II plur.
nundĭnabimĭni
III plur.
nundĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
nundinatus, –a, –um sum
II sing.
nundinatus, –a, –um es
III sing.
nundinatus, –a, –um est
I plur.
nundinati, –ae, –a sumus
II plur.
nundinati, –ae, –a estis
III plur.
nundinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
nundinatus, –a, –um eram
II sing.
nundinatus, –a, –um eras
III sing.
nundinatus, –a, –um erat
I plur.
nundinati, –ae, –a eramus
II plur.
nundinati, –ae, –a eratis
III plur.
nundinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
nundinatus, –a, –um ero
II sing.
nundinatus, –a, –um eris
III sing.
nundinatus, –a, –um erit
I plur.
nundinati, –ae, –a erimus
II plur.
nundinati, –ae, –a eritis
III plur.
nundinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
nundĭner
II sing.
nundĭnēris, nundĭnēre
III sing.
nundĭnētur
I plur.
nundĭnēmur
II plur.
nundĭnemĭni
III plur.
nundĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
nundĭnārer
II sing.
nundĭnarēris, nundĭnarēre
III sing.
nundĭnarētur
I plur.
nundĭnarēmur
II plur.
nundĭnaremĭni
III plur.
nundĭnarentur
PERFETTO
I sing.
nundinatus, –a, –um sim
II sing.
nundinatus, –a, –um sis
III sing.
nundinatus, –a, –um sit
I plur.
nundinati, –ae, –a simus
II plur.
nundinati, –ae, –a sitis
III plur.
nundinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
nundinatus, –a, –um essem
II sing.
nundinatus, –a, –um esses
III sing.
nundinatus, –a, –um esset
I plur.
nundinati, –ae, –a essemus
II plur.
nundinati, –ae, –a essetis
III plur.
nundinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
nundĭnāre
II plur.
nundĭnamĭni
FUTURO
II sing.
nundĭnātor
III sing.
nundĭnātor
II plur.
–
III plur.
nundĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
nundinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
nundĭnāri
PERFETTO
Singolare:
nundinatus, –a, –um esse
Plurale:
nundinati, –ae, –a esse
FUTURO
nundinatum esse
GERUNDIVO
nundĭnandus, –a, –um
SUPINO
nundinatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
nundĭnor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android