Donazione

nōbĭlĭtor - Diatesi passiva

(nōbĭlĭto, nōbĭlĭtas, nobilitavi, nobilitatum, nōbĭlĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
nōbĭlĭtor
II sing.
nōbĭlĭtāris, nōbĭlĭtāre
III sing.
nōbĭlĭtātur
I plur.
nōbĭlĭtāmur
II plur.
nōbĭlĭtamĭni
III plur.
nōbĭlĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
nōbĭlĭtābar
II sing.
nōbĭlĭtabāris, nōbĭlĭtabāre
III sing.
nōbĭlĭtabātur
I plur.
nōbĭlĭtabāmur
II plur.
nōbĭlĭtabamĭni
III plur.
nōbĭlĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
nōbĭlĭtābor
II sing.
nōbĭlĭtabĕris, nōbĭlĭtabĕre
III sing.
nōbĭlĭtabĭtur
I plur.
nōbĭlĭtabĭmur
II plur.
nōbĭlĭtabimĭni
III plur.
nōbĭlĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
nobilitatus, –a, –um sum
II sing.
nobilitatus, –a, –um es
III sing.
nobilitatus, –a, –um est
I plur.
nobilitati, –ae, –a sumus
II plur.
nobilitati, –ae, –a estis
III plur.
nobilitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
nobilitatus, –a, –um eram
II sing.
nobilitatus, –a, –um eras
III sing.
nobilitatus, –a, –um erat
I plur.
nobilitati, –ae, –a eramus
II plur.
nobilitati, –ae, –a eratis
III plur.
nobilitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
nobilitatus, –a, –um ero
II sing.
nobilitatus, –a, –um eris
III sing.
nobilitatus, –a, –um erit
I plur.
nobilitati, –ae, –a erimus
II plur.
nobilitati, –ae, –a eritis
III plur.
nobilitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
nōbĭlĭter
II sing.
nōbĭlĭtēris, nōbĭlĭtēre
III sing.
nōbĭlĭtētur
I plur.
nōbĭlĭtēmur
II plur.
nōbĭlĭtemĭni
III plur.
nōbĭlĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
nōbĭlĭtārer
II sing.
nōbĭlĭtarēris, nōbĭlĭtarēre
III sing.
nōbĭlĭtarētur
I plur.
nōbĭlĭtarēmur
II plur.
nōbĭlĭtaremĭni
III plur.
nōbĭlĭtarentur
PERFETTO
I sing.
nobilitatus, –a, –um sim
II sing.
nobilitatus, –a, –um sis
III sing.
nobilitatus, –a, –um sit
I plur.
nobilitati, –ae, –a simus
II plur.
nobilitati, –ae, –a sitis
III plur.
nobilitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
nobilitatus, –a, –um essem
II sing.
nobilitatus, –a, –um esses
III sing.
nobilitatus, –a, –um esset
I plur.
nobilitati, –ae, –a essemus
II plur.
nobilitati, –ae, –a essetis
III plur.
nobilitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
nōbĭlĭtāre
II plur.
nōbĭlĭtamĭni
FUTURO
II sing.
nōbĭlĭtātor
III sing.
nōbĭlĭtātor
II plur.
–
III plur.
nōbĭlĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
nobilitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
nōbĭlĭtāri
PERFETTO
Singolare:
nobilitatus, –a, –um esse
Plurale:
nobilitati, –ae, –a esse
FUTURO
nobilitatum esse
GERUNDIVO
nōbĭlĭtandus, –a, –um
SUPINO
nobilitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ nōbĭlĭto
nŏcens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
nobilitatūrūs agg. part. fut.
nobilitatus agg. part. perf. I cl.
nobilitatus agg. inf. perf.
nōbĭlĭtĕr avv.
nōbĭlĭto v. tr. I coniug.
nōbĭlĭtor v. tr. I coniug.
nŏcens agg. part. pres. II cl.
nŏcentĕr avv.
nŏcĕo v. tr. e intr. II coniug.
nŏcĕor v. tr. e intr. II coniug.
nocitūrūs agg. part. fut.
nocitus agg. part. perf. I cl.
nocitus agg. inf. perf.
nŏcīvus agg. I cl.
noctescens agg. part. pres. II cl.
noctesco v. intr. III coniug.
noctĭcŏla sost. masch. I decl.
noctĭcŏlŏr agg. II cl.
noctĭfĕr sost. masch. II decl.
noctĭlūca sost. femm. I decl.
{{ID:NOBILITOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android