nōbĭlĭto - Diatesi attiva
(nōbĭlĭto, nōbĭlĭtas, nobilitavi, nobilitatum, nōbĭlĭtāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
nōbĭlĭto
II sing.
nōbĭlĭtas
III sing.
nōbĭlĭtat
I plur.
nōbĭlĭtāmus
II plur.
nōbĭlĭtātis
III plur.
nōbĭlĭtant
IMPERFETTO
I sing.
nōbĭlĭtābam
II sing.
nōbĭlĭtābas
III sing.
nōbĭlĭtābat
I plur.
nōbĭlĭtabāmus
II plur.
nōbĭlĭtabātis
III plur.
nōbĭlĭtābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
nōbĭlĭtābo
II sing.
nōbĭlĭtābis
III sing.
nōbĭlĭtābit
I plur.
nōbĭlĭtabĭmus
II plur.
nōbĭlĭtabĭtis
III plur.
nōbĭlĭtābunt
PERFETTO
I sing.
nobilitavi
II sing.
nobilitavisti
III sing.
nobilitavit
I plur.
nobilitavĭmus
II plur.
nobilitavistis
III plur.
nobilitavērunt, nobilitavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
nobilitavĕram
II sing.
nobilitavĕras
III sing.
nobilitavĕrat
I plur.
nobilitaverāmus
II plur.
nobilitaverātis
III plur.
nobilitavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
nobilitavĕro
II sing.
nobilitavĕris
III sing.
nobilitavĕrit
I plur.
nobilitaverĭmus
II plur.
nobilitaverĭtis
III plur.
nobilitavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
nōbĭlĭtem
II sing.
nōbĭlĭtes
III sing.
nōbĭlĭtet
I plur.
nōbĭlĭtēmus
II plur.
nōbĭlĭtētis
III plur.
nōbĭlĭtent
IMPERFETTO
I sing.
nōbĭlĭtārem
II sing.
nōbĭlĭtāres
III sing.
nōbĭlĭtāret
I plur.
nōbĭlĭtarēmus
II plur.
nōbĭlĭtarētis
III plur.
nōbĭlĭtārent
PERFETTO
I sing.
nobilitavĕrim
II sing.
nobilitavĕris
III sing.
nobilitavĕrit
I plur.
nobilitaverĭmus
II plur.
nobilitaverĭtis
III plur.
nobilitavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
nobilitavissem
II sing.
nobilitavisses
III sing.
nobilitavisset
I plur.
nobilitavissēmus
II plur.
nobilitavissētis
III plur.
nobilitavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
nōbĭlĭta
II plur.
nōbĭlĭtāte
FUTURO
II sing.
nōbĭlĭtāto
III sing.
nōbĭlĭtāto
II plur.
nōbĭlĭtatōte
III plur.
nōbĭlĭtanto
PARTICIPIO
PRESENTE
nōbĭlĭtans, –antis
FUTURO
nobilitatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
nōbĭlĭtāre
PERFETTO
nobilitavisse
FUTURO
Singolare:
nobilitatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
nobilitatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
nōbĭlĭtandi
Dativo:
nōbĭlĭtando
Accusativo:
ad nōbĭlĭtandum
Ablativo:
nōbĭlĭtando
SUPINO
nobilitatum
Vedi la forma passiva di questo lemma
nōbĭlĭto v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android