mănŭor - Diatesi attiva
(mănŭor, mănŭāris, manuatus sum, mănŭāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mănŭor
II sing.
mănŭāris, mănŭāre
III sing.
mănŭātur
I plur.
mănŭāmur
II plur.
mănŭamĭni
III plur.
mănŭantur
IMPERFETTO
I sing.
mănŭābar
II sing.
mănŭabāris, mănŭabāre
III sing.
mănŭabātur
I plur.
mănŭabāmur
II plur.
mănŭabamĭni
III plur.
mănŭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mănŭābor
II sing.
mănŭabĕris, mănŭabĕre
III sing.
mănŭabĭtur
I plur.
mănŭabĭmur
II plur.
mănŭabimĭni
III plur.
mănŭabuntur
PERFETTO
I sing.
manuatus, –a, –um sum
II sing.
manuatus, –a, –um es
III sing.
manuatus, –a, –um est
I plur.
manuati, –ae, –a sumus
II plur.
manuati, –ae, –a estis
III plur.
manuati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
manuatus, –a, –um eram
II sing.
manuatus, –a, –um eras
III sing.
manuatus, –a, –um erat
I plur.
manuati, –ae, –a eramus
II plur.
manuati, –ae, –a eratis
III plur.
manuati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
manuatus, –a, –um ero
II sing.
manuatus, –a, –um eris
III sing.
manuatus, –a, –um erit
I plur.
manuati, –ae, –a erimus
II plur.
manuati, –ae, –a eritis
III plur.
manuati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mănŭer
II sing.
mănŭēris, mănŭēre
III sing.
mănŭētur
I plur.
mănŭēmur
II plur.
mănŭemĭni
III plur.
mănŭentur
IMPERFETTO
I sing.
mănŭārer
II sing.
mănŭarēris, mănŭarēre
III sing.
mănŭarētur
I plur.
mănŭarēmur
II plur.
mănŭaremĭni
III plur.
mănŭarentur
PERFETTO
I sing.
manuatus, –a, –um sim
II sing.
manuatus, –a, –um sis
III sing.
manuatus, –a, –um sit
I plur.
manuati, –ae, –a simus
II plur.
manuati, –ae, –a sitis
III plur.
manuati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
manuatus, –a, –um essem
II sing.
manuatus, –a, –um esses
III sing.
manuatus, –a, –um esset
I plur.
manuati, –ae, –a essemus
II plur.
manuati, –ae, –a essetis
III plur.
manuati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mănŭāre
II plur.
mănŭamĭni
FUTURO
II sing.
mănŭātor
III sing.
mănŭātor
II plur.
–
III plur.
mănŭantor
INFINITO
PRESENTE
mănŭāri
PERFETTO
Singolare:
manuatus, –a, –um esse
Plurale:
manuati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
manuatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
manuatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
mănŭans, –antis
FUTURO
manuatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
manuatum
Passivo:
manuatu
GERUNDIO
Genitivo:
mănŭandi
Dativo:
mănŭando
Accusativo:
mănŭandum
Ablativo:
mănŭando
GERUNDIVO
mănŭandus, –a, –um
mănŭor v. tr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android