mănūmittor - Diatesi passiva
(mănūmitto, mănūmittis, manumisi, manumissum, mănūmittĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mănūmittor
II sing.
mănūmittĕris, mănūmittĕre
III sing.
mănūmittĭtur
I plur.
mănūmittĭmur
II plur.
mănūmittimĭni
III plur.
mănūmittuntur
IMPERFETTO
I sing.
mănūmittēbar
II sing.
mănūmittebāris, mănūmittebāre
III sing.
mănūmittebātur
I plur.
mănūmittebāmur
II plur.
mănūmittebamĭni
III plur.
mănūmittebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mănūmittar
II sing.
mănūmittēris, mănūmittēre
III sing.
mănūmittētur
I plur.
mănūmittēmur
II plur.
mănūmittemĭni
III plur.
mănūmittentur
PERFETTO
I sing.
manumissus, –a, –um sum
II sing.
manumissus, –a, –um es
III sing.
manumissus, –a, –um est
I plur.
manumissi, –ae, –a sumus
II plur.
manumissi, –ae, –a estis
III plur.
manumissi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
manumissus, –a, –um eram
II sing.
manumissus, –a, –um eras
III sing.
manumissus, –a, –um erat
I plur.
manumissi, –ae, –a eramus
II plur.
manumissi, –ae, –a eratis
III plur.
manumissi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
manumissus, –a, –um ero
II sing.
manumissus, –a, –um eris
III sing.
manumissus, –a, –um erit
I plur.
manumissi, –ae, –a erimus
II plur.
manumissi, –ae, –a eritis
III plur.
manumissi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mănūmittar
II sing.
mănūmittāris, mănūmittāre
III sing.
mănūmittātur
I plur.
mănūmittāmur
II plur.
mănūmittamĭni
III plur.
mănūmittantur
IMPERFETTO
I sing.
mănūmittĕrer
II sing.
mănūmitterēris, mănūmitterēre
III sing.
mănūmitterētur
I plur.
mănūmitterēmur
II plur.
mănūmitteremĭni
III plur.
mănūmitterentur
PERFETTO
I sing.
manumissus, –a, –um sim
II sing.
manumissus, –a, –um sis
III sing.
manumissus, –a, –um sit
I plur.
manumissi, –ae, –a simus
II plur.
manumissi, –ae, –a sitis
III plur.
manumissi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
manumissus, –a, –um essem
II sing.
manumissus, –a, –um esses
III sing.
manumissus, –a, –um esset
I plur.
manumissi, –ae, –a essemus
II plur.
manumissi, –ae, –a essetis
III plur.
manumissi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mănūmittĕre
II plur.
mănūmittimĭni
FUTURO
II sing.
mănūmittĭtor
III sing.
mănūmittĭtor
II plur.
–
III plur.
mănūmittuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
manumissus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
mănūmitti
PERFETTO
Singolare:
manumissus, –a, –um esse
Plurale:
manumissi, –ae, –a esse
FUTURO
manumissum esse
GERUNDIVO
mănūmittendus, –a, –um
SUPINO
manumissu
Vedi la forma attiva di questo lemma
mănūmittor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android