lĭgūrĭor - Diatesi passiva
(lĭgūrĭo, lĭgūris, ligurii, liguritum, lĭgūrīre)verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
lĭgūrĭor
II sing.
lĭgūrīris, lĭgūrīre
III sing.
lĭgūrītur
I plur.
lĭgūrīmur
II plur.
lĭgūrimĭni
III plur.
lĭgūriuntur
IMPERFETTO
I sing.
lĭgūriēbar
II sing.
lĭgūriebāris, lĭgūriebāre
III sing.
lĭgūriebātur
I plur.
lĭgūriebāmur
II plur.
lĭgūriebamĭni
III plur.
lĭgūriebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
lĭgūrĭar
II sing.
lĭgūriēris, lĭgūriēre
III sing.
lĭgūriētur
I plur.
lĭgūriēmur
II plur.
lĭgūriemĭni
III plur.
lĭgūrientur
PERFETTO
I sing.
liguritus, –a, –um sum
II sing.
liguritus, –a, –um es
III sing.
liguritus, –a, –um est
I plur.
liguriti, –ae, –a sumus
II plur.
liguriti, –ae, –a estis
III plur.
liguriti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
liguritus, –a, –um eram
II sing.
liguritus, –a, –um eras
III sing.
liguritus, –a, –um erat
I plur.
liguriti, –ae, –a eramus
II plur.
liguriti, –ae, –a eratis
III plur.
liguriti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
liguritus, –a, –um ero
II sing.
liguritus, –a, –um eris
III sing.
liguritus, –a, –um erit
I plur.
liguriti, –ae, –a erimus
II plur.
liguriti, –ae, –a eritis
III plur.
liguriti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
lĭgūrĭar
II sing.
lĭgūriāris, lĭgūriāre
III sing.
lĭgūriātur
I plur.
lĭgūriāmur
II plur.
lĭgūriamĭni
III plur.
lĭgūriantur
IMPERFETTO
I sing.
lĭgūrīrer
II sing.
lĭgūrirēris, liguriirēre
III sing.
lĭgūrirētur
I plur.
lĭgūrirēmur
II plur.
lĭgūrirēmini
III plur.
lĭgūrirentur
PERFETTO
I sing.
liguritus, –a, –um sim
II sing.
liguritus, –a, –um sis
III sing.
liguritus, –a, –um sit
I plur.
liguriti, –ae, –a simus
II plur.
liguriti, –ae, –a sitis
III plur.
liguriti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
liguritus, –a, –um essem
II sing.
liguritus, –a, –um esses
III sing.
liguritus, –a, –um esset
I plur.
liguriti, –ae, –a essemus
II plur.
liguriti, –ae, –a essetis
III plur.
liguriti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
lĭgūrīre
II plur.
lĭgūrimĭni
FUTURO
II sing.
lĭgūrītor
III sing.
lĭgūrītor
II plur.
–
III plur.
lĭgūriuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
liguritus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
lĭgūrīri
PERFETTO
Singolare:
liguritus, –a, –um esse
Plurale:
liguriti, –ae, –a esse
FUTURO
liguritum esse
GERUNDIVO
lĭgūriendus, –a, –um
SUPINO
liguritu
Vedi la forma attiva di questo lemma
lĭgūrĭor v. tr. e intr. IV coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android