lĭgurrĭor - Diatesi passiva
(lĭgurrĭo, lĭgurris, ligurrii, ligurritum, lĭgurrīre)verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
lĭgurrĭor
II sing.
lĭgurrīris, lĭgurrīre
III sing.
lĭgurrītur
I plur.
lĭgurrīmur
II plur.
lĭgurrimĭni
III plur.
lĭgurriuntur
IMPERFETTO
I sing.
lĭgurriēbar
II sing.
lĭgurriebāris, lĭgurriebāre
III sing.
lĭgurriebātur
I plur.
lĭgurriebāmur
II plur.
lĭgurriebamĭni
III plur.
lĭgurriebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
lĭgurrĭar
II sing.
lĭgurriēris, lĭgurriēre
III sing.
lĭgurriētur
I plur.
lĭgurriēmur
II plur.
lĭgurriemĭni
III plur.
lĭgurrientur
PERFETTO
I sing.
ligurritus, –a, –um sum
II sing.
ligurritus, –a, –um es
III sing.
ligurritus, –a, –um est
I plur.
ligurriti, –ae, –a sumus
II plur.
ligurriti, –ae, –a estis
III plur.
ligurriti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ligurritus, –a, –um eram
II sing.
ligurritus, –a, –um eras
III sing.
ligurritus, –a, –um erat
I plur.
ligurriti, –ae, –a eramus
II plur.
ligurriti, –ae, –a eratis
III plur.
ligurriti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
ligurritus, –a, –um ero
II sing.
ligurritus, –a, –um eris
III sing.
ligurritus, –a, –um erit
I plur.
ligurriti, –ae, –a erimus
II plur.
ligurriti, –ae, –a eritis
III plur.
ligurriti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
lĭgurrĭar
II sing.
lĭgurriāris, lĭgurriāre
III sing.
lĭgurriātur
I plur.
lĭgurriāmur
II plur.
lĭgurriamĭni
III plur.
lĭgurriantur
IMPERFETTO
I sing.
lĭgurrīrer
II sing.
lĭgurrirēris, ligurriirēre
III sing.
lĭgurrirētur
I plur.
lĭgurrirēmur
II plur.
lĭgurrirēmini
III plur.
lĭgurrirentur
PERFETTO
I sing.
ligurritus, –a, –um sim
II sing.
ligurritus, –a, –um sis
III sing.
ligurritus, –a, –um sit
I plur.
ligurriti, –ae, –a simus
II plur.
ligurriti, –ae, –a sitis
III plur.
ligurriti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ligurritus, –a, –um essem
II sing.
ligurritus, –a, –um esses
III sing.
ligurritus, –a, –um esset
I plur.
ligurriti, –ae, –a essemus
II plur.
ligurriti, –ae, –a essetis
III plur.
ligurriti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
lĭgurrīre
II plur.
lĭgurrimĭni
FUTURO
II sing.
lĭgurrītor
III sing.
lĭgurrītor
II plur.
–
III plur.
lĭgurriuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
ligurritus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
lĭgurrīri
PERFETTO
Singolare:
ligurritus, –a, –um esse
Plurale:
ligurriti, –ae, –a esse
FUTURO
ligurritum esse
GERUNDIVO
lĭgurriendus, –a, –um
SUPINO
ligurritu
Vedi la forma attiva di questo lemma
lĭgurrĭor v. tr. e intr. IV coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android