Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | irrētĭo |
II sing. | irrētis |
III sing. | irrētit |
I plur. | irrētīmus |
II plur. | irrētītis |
III plur. | irrētĭunt |
IMPERFETTO |
I sing. | irrētiēbam |
II sing. | irrētiēbas |
III sing. | irrētiēbat |
I plur. | irrētiebāmus |
II plur. | irrētiebātis |
III plur. | irrētiēbant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | irrētĭam |
II sing. | irrētĭes |
III sing. | irrētĭet |
I plur. | irrētiēmus |
II plur. | irrētiētis |
III plur. | irrētĭent |
PERFETTO |
I sing. | irretii o irretivi |
II sing. | irretiisti o irretivisti |
III sing. | irretiit o irretivit |
I plur. | irretiĭmus o irretivĭmus |
II plur. | irretiistis o irretivistis |
III plur. | irretiērunt o irretivērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | irretiĕram o irretivĕram |
II sing. | irretiĕras o irretivĕras |
III sing. | irretiĕrat o irretivĕrat |
I plur. | irretierāmus o irretiverāmus |
II plur. | irretierātis o irretiverātis |
III plur. | irretiĕrant o irretivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | irretiĕro o irretivĕro |
II sing. | irretiĕris o irretivĕris |
III sing. | irretiĕrit o irretivĕrit |
I plur. | irretierĭmus o irretiverĭmus |
II plur. | irretierĭtis o irretiverĭtis |
III plur. | irretiĕrint o irretivĕrint |
PRESENTE |
I sing. | irrētĭam |
II sing. | irrētĭas |
III sing. | irrētĭat |
I plur. | irrētiāmus |
II plur. | irrētiātis |
III plur. | irrētĭant |
IMPERFETTO |
I sing. | irrētīrem |
II sing. | irrētīres |
III sing. | irrētīret |
I plur. | irrētirēmus |
II plur. | irrētirētis |
III plur. | irrētīrent |
PERFETTO |
I sing. | irretiĕrim o irretivĕrim |
II sing. | irretiĕris o irretivĕris |
III sing. | irretiĕrit o irretivĕrit |
I plur. | irretierĭmus o irretiverĭmus |
II plur. | irretierĭtis o irretiverĭtis |
III plur. | irretiĕrint o irretivĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | irretiissem o irretivissem |
II sing. | irretiisses o irretivisses |
III sing. | irretiisset o irretivisset |
I plur. | irretiissēmus o irretivissēmus |
II plur. | irretiissētis o irretivissētis |
III plur. | irretiissent o irretivissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | irrēti |
II plur. | irrētīte |
FUTURO |
II sing. | irrētīto |
III sing. | irrētīto |
II plur. | irrētitōte |
III plur. | irrētiunto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
irrētiens, –ientis |
FUTURO |
irretitūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
irrētīre |
PERFETTO |
irretiisse o irretivisse |
FUTURO |
Singolare: | irretitūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | irretitūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | irrētiendi |
Dativo: | irrētiendo |
Accusativo: | ad irrētiendum |
Ablativo: | irrētiendo |
SUPINO |
irretitum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IRRETIO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|