invĕhor - Diatesi passiva

(invĕho, invĕhis, invexi, invectum, invĕhĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
invĕhor
II sing.
invĕhĕris, invĕhĕre
III sing.
invĕhĭtur
I plur.
invĕhĭmur
II plur.
invĕhimĭni
III plur.
invĕhuntur
IMPERFETTO
I sing.
invĕhēbar
II sing.
invĕhebāris, invĕhebāre
III sing.
invĕhebātur
I plur.
invĕhebāmur
II plur.
invĕhebamĭni
III plur.
invĕhebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
invĕhar
II sing.
invĕhēris, invĕhēre
III sing.
invĕhētur
I plur.
invĕhēmur
II plur.
invĕhemĭni
III plur.
invĕhentur
PERFETTO
I sing.
invectus, –a, –um sum
II sing.
invectus, –a, –um es
III sing.
invectus, –a, –um est
I plur.
invecti, –ae, –a sumus
II plur.
invecti, –ae, –a estis
III plur.
invecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
invectus, –a, –um eram
II sing.
invectus, –a, –um eras
III sing.
invectus, –a, –um erat
I plur.
invecti, –ae, –a eramus
II plur.
invecti, –ae, –a eratis
III plur.
invecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
invectus, –a, –um ero
II sing.
invectus, –a, –um eris
III sing.
invectus, –a, –um erit
I plur.
invecti, –ae, –a erimus
II plur.
invecti, –ae, –a eritis
III plur.
invecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
invĕhar
II sing.
invĕhāris, invĕhāre
III sing.
invĕhātur
I plur.
invĕhāmur
II plur.
invĕhamĭni
III plur.
invĕhantur
IMPERFETTO
I sing.
invĕhĕrer
II sing.
invĕherēris, invĕherēre
III sing.
invĕherētur
I plur.
invĕherēmur
II plur.
invĕheremĭni
III plur.
invĕherentur
PERFETTO
I sing.
invectus, –a, –um sim
II sing.
invectus, –a, –um sis
III sing.
invectus, –a, –um sit
I plur.
invecti, –ae, –a simus
II plur.
invecti, –ae, –a sitis
III plur.
invecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
invectus, –a, –um essem
II sing.
invectus, –a, –um esses
III sing.
invectus, –a, –um esset
I plur.
invecti, –ae, –a essemus
II plur.
invecti, –ae, –a essetis
III plur.
invecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
invĕhĕre
II plur.
invĕhimĭni
FUTURO
II sing.
invĕhĭtor
III sing.
invĕhĭtor
II plur.
III plur.
invĕhuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
invectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
invĕhi
PERFETTO
Singolare:
invectus, –a, –um esse
Plurale:
invecti, –ae, –a esse
FUTURO
invectum esse
GERUNDIVO
invĕhendus, –a, –um
SUPINO
invectu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INVEHOR100}}
---CACHE---