Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


invĕnĭor - Diatesi passiva

(invĕnĭo, invĕnis, inveni, inventum, invĕnīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. invĕnĭor
 II sing. invĕnīris, invĕnīre
 III sing. invĕnītur
 I plur. invĕnīmur
 II plur. invĕnimĭni
 III plur. invĕniuntur
IMPERFETTO
 I sing. invĕniēbar
 II sing. invĕniebāris, invĕniebāre
 III sing. invĕniebātur
 I plur. invĕniebāmur
 II plur. invĕniebamĭni
 III plur. invĕniebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. invĕnĭar
 II sing. invĕniēris, invĕniēre
 III sing. invĕniētur
 I plur. invĕniēmur
 II plur. invĕniemĭni
 III plur. invĕnientur
PERFETTO
 I sing. inventus, –a, –um sum
 II sing. inventus, –a, –um es
 III sing. inventus, –a, –um est
 I plur. inventi, –ae, –a sumus
 II plur. inventi, –ae, –a estis
 III plur. inventi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inventus, –a, –um eram
 II sing. inventus, –a, –um eras
 III sing. inventus, –a, –um erat
 I plur. inventi, –ae, –a eramus
 II plur. inventi, –ae, –a eratis
 III plur. inventi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. inventus, –a, –um ero
 II sing. inventus, –a, –um eris
 III sing. inventus, –a, –um erit
 I plur. inventi, –ae, –a erimus
 II plur. inventi, –ae, –a eritis
 III plur. inventi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. invĕnĭar
 II sing. invĕniāris, invĕniāre
 III sing. invĕniātur
 I plur. invĕniāmur
 II plur. invĕniamĭni
 III plur. invĕniantur
IMPERFETTO
 I sing. invĕnīrer
 II sing. invĕnirēris, invenirēre
 III sing. invĕnirētur
 I plur. invĕnirēmur
 II plur. invĕnirēmini
 III plur. invĕnirentur
PERFETTO
 I sing. inventus, –a, –um sim
 II sing. inventus, –a, –um sis
 III sing. inventus, –a, –um sit
 I plur. inventi, –ae, –a simus
 II plur. inventi, –ae, –a sitis
 III plur. inventi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inventus, –a, –um essem
 II sing. inventus, –a, –um esses
 III sing. inventus, –a, –um esset
 I plur. inventi, –ae, –a essemus
 II plur. inventi, –ae, –a essetis
 III plur. inventi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. invĕnīre
 II plur. invĕnimĭni
FUTURO
 II sing. invĕnītor
 III sing. invĕnītor
 II plur. –
 III plur. invĕniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 inventus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 invĕnīri
PERFETTO
 Singolare: inventus, –a, –um esse
 Plurale: inventi, –ae, –a esse
FUTURO
 inventum esse
GERUNDIVO
 invĕniendus, –a, –um
SUPINO
 inventu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  invĕnĭo inventārĭum  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INVENIOR100}} ---CACHE---