intinguor - Diatesi passiva
(intinguo, intinguis, intinxi, intinctum, intinguĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
intinguor
II sing.
intinguĕris, intinguĕre
III sing.
intinguĭtur
I plur.
intinguĭmur
II plur.
intinguimĭni
III plur.
intinguuntur
IMPERFETTO
I sing.
intinguēbar
II sing.
intinguebāris, intinguebāre
III sing.
intinguebātur
I plur.
intinguebāmur
II plur.
intinguebamĭni
III plur.
intinguebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
intinguar
II sing.
intinguēris, intinguēre
III sing.
intinguētur
I plur.
intinguēmur
II plur.
intinguemĭni
III plur.
intinguentur
PERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um sum
II sing.
intinctus, –a, –um es
III sing.
intinctus, –a, –um est
I plur.
intincti, –ae, –a sumus
II plur.
intincti, –ae, –a estis
III plur.
intincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um eram
II sing.
intinctus, –a, –um eras
III sing.
intinctus, –a, –um erat
I plur.
intincti, –ae, –a eramus
II plur.
intincti, –ae, –a eratis
III plur.
intincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
intinctus, –a, –um ero
II sing.
intinctus, –a, –um eris
III sing.
intinctus, –a, –um erit
I plur.
intincti, –ae, –a erimus
II plur.
intincti, –ae, –a eritis
III plur.
intincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
intinguar
II sing.
intinguāris, intinguāre
III sing.
intinguātur
I plur.
intinguāmur
II plur.
intinguamĭni
III plur.
intinguantur
IMPERFETTO
I sing.
intinguĕrer
II sing.
intinguerēris, intinguerēre
III sing.
intinguerētur
I plur.
intinguerēmur
II plur.
intingueremĭni
III plur.
intinguerentur
PERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um sim
II sing.
intinctus, –a, –um sis
III sing.
intinctus, –a, –um sit
I plur.
intincti, –ae, –a simus
II plur.
intincti, –ae, –a sitis
III plur.
intincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um essem
II sing.
intinctus, –a, –um esses
III sing.
intinctus, –a, –um esset
I plur.
intincti, –ae, –a essemus
II plur.
intincti, –ae, –a essetis
III plur.
intincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
intinguĕre
II plur.
intinguimĭni
FUTURO
II sing.
intinguĭtor
III sing.
intinguĭtor
II plur.
–
III plur.
intinguuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
intinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
intingui
PERFETTO
Singolare:
intinctus, –a, –um esse
Plurale:
intincti, –ae, –a esse
FUTURO
intinctum esse
GERUNDIVO
intinguendus, –a, –um
SUPINO
intinctu
Vedi la forma attiva di questo lemma
intinguor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android