intingor - Diatesi passiva

(intingo, intingis, intinxi, intinctum, intingĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
intingor
II sing.
intingĕris, intingĕre
III sing.
intingĭtur
I plur.
intingĭmur
II plur.
intingimĭni
III plur.
intinguntur
IMPERFETTO
I sing.
intingēbar
II sing.
intingebāris, intingebāre
III sing.
intingebātur
I plur.
intingebāmur
II plur.
intingebamĭni
III plur.
intingebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
intingar
II sing.
intingēris, intingēre
III sing.
intingētur
I plur.
intingēmur
II plur.
intingemĭni
III plur.
intingentur
PERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um sum
II sing.
intinctus, –a, –um es
III sing.
intinctus, –a, –um est
I plur.
intincti, –ae, –a sumus
II plur.
intincti, –ae, –a estis
III plur.
intincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um eram
II sing.
intinctus, –a, –um eras
III sing.
intinctus, –a, –um erat
I plur.
intincti, –ae, –a eramus
II plur.
intincti, –ae, –a eratis
III plur.
intincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
intinctus, –a, –um ero
II sing.
intinctus, –a, –um eris
III sing.
intinctus, –a, –um erit
I plur.
intincti, –ae, –a erimus
II plur.
intincti, –ae, –a eritis
III plur.
intincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
intingar
II sing.
intingāris, intingāre
III sing.
intingātur
I plur.
intingāmur
II plur.
intingamĭni
III plur.
intingantur
IMPERFETTO
I sing.
intingĕrer
II sing.
intingerēris, intingerēre
III sing.
intingerētur
I plur.
intingerēmur
II plur.
intingeremĭni
III plur.
intingerentur
PERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um sim
II sing.
intinctus, –a, –um sis
III sing.
intinctus, –a, –um sit
I plur.
intincti, –ae, –a simus
II plur.
intincti, –ae, –a sitis
III plur.
intincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um essem
II sing.
intinctus, –a, –um esses
III sing.
intinctus, –a, –um esset
I plur.
intincti, –ae, –a essemus
II plur.
intincti, –ae, –a essetis
III plur.
intincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
intingĕre
II plur.
intingimĭni
FUTURO
II sing.
intingĭtor
III sing.
intingĭtor
II plur.
III plur.
intinguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
intinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
intingi
PERFETTO
Singolare:
intinctus, –a, –um esse
Plurale:
intincti, –ae, –a esse
FUTURO
intinctum esse
GERUNDIVO
intingendus, –a, –um
SUPINO
intinctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INTINGOR100}}