intingor - Diatesi passiva
(intingo, intingis, intinxi, intinctum, intingĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
intingor
II sing.
intingĕris, intingĕre
III sing.
intingĭtur
I plur.
intingĭmur
II plur.
intingimĭni
III plur.
intinguntur
IMPERFETTO
I sing.
intingēbar
II sing.
intingebāris, intingebāre
III sing.
intingebātur
I plur.
intingebāmur
II plur.
intingebamĭni
III plur.
intingebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
intingar
II sing.
intingēris, intingēre
III sing.
intingētur
I plur.
intingēmur
II plur.
intingemĭni
III plur.
intingentur
PERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um sum
II sing.
intinctus, –a, –um es
III sing.
intinctus, –a, –um est
I plur.
intincti, –ae, –a sumus
II plur.
intincti, –ae, –a estis
III plur.
intincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um eram
II sing.
intinctus, –a, –um eras
III sing.
intinctus, –a, –um erat
I plur.
intincti, –ae, –a eramus
II plur.
intincti, –ae, –a eratis
III plur.
intincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
intinctus, –a, –um ero
II sing.
intinctus, –a, –um eris
III sing.
intinctus, –a, –um erit
I plur.
intincti, –ae, –a erimus
II plur.
intincti, –ae, –a eritis
III plur.
intincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
intingar
II sing.
intingāris, intingāre
III sing.
intingātur
I plur.
intingāmur
II plur.
intingamĭni
III plur.
intingantur
IMPERFETTO
I sing.
intingĕrer
II sing.
intingerēris, intingerēre
III sing.
intingerētur
I plur.
intingerēmur
II plur.
intingeremĭni
III plur.
intingerentur
PERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um sim
II sing.
intinctus, –a, –um sis
III sing.
intinctus, –a, –um sit
I plur.
intincti, –ae, –a simus
II plur.
intincti, –ae, –a sitis
III plur.
intincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
intinctus, –a, –um essem
II sing.
intinctus, –a, –um esses
III sing.
intinctus, –a, –um esset
I plur.
intincti, –ae, –a essemus
II plur.
intincti, –ae, –a essetis
III plur.
intincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
intingĕre
II plur.
intingimĭni
FUTURO
II sing.
intingĭtor
III sing.
intingĭtor
II plur.
–
III plur.
intinguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
intinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
intingi
PERFETTO
Singolare:
intinctus, –a, –um esse
Plurale:
intincti, –ae, –a esse
FUTURO
intinctum esse
GERUNDIVO
intingendus, –a, –um
SUPINO
intinctu
Vedi la forma attiva di questo lemma
intingor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android