interfĭcĭor - Diatesi passiva

(interfĭcĭo, interfĭcis, interfeci, interfectum, interfĭcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
interfĭcĭor
II sing.
interfĭcĕris, interfĭcĕre
III sing.
interfĭcĭtur
I plur.
interfĭcĭmur
II plur.
interfĭcimĭni
III plur.
interfĭciuntur
IMPERFETTO
I sing.
interfĭciēbar
II sing.
interfĭciebāris, interfĭciebāre
III sing.
interfĭciebātur
I plur.
interfĭciebāmur
II plur.
interfĭciebamĭni
III plur.
interfĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
interfĭcĭar
II sing.
interfĭciēris, interfĭciēre
III sing.
interfĭciētur
I plur.
interfĭciēmur
II plur.
interfĭciemĭni
III plur.
interfĭcientur
PERFETTO
I sing.
interfectus, –a, –um sum
II sing.
interfectus, –a, –um es
III sing.
interfectus, –a, –um est
I plur.
interfecti, –ae, –a sumus
II plur.
interfecti, –ae, –a estis
III plur.
interfecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interfectus, –a, –um eram
II sing.
interfectus, –a, –um eras
III sing.
interfectus, –a, –um erat
I plur.
interfecti, –ae, –a eramus
II plur.
interfecti, –ae, –a eratis
III plur.
interfecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
interfectus, –a, –um ero
II sing.
interfectus, –a, –um eris
III sing.
interfectus, –a, –um erit
I plur.
interfecti, –ae, –a erimus
II plur.
interfecti, –ae, –a eritis
III plur.
interfecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
interfĭcĭar
II sing.
interfĭciāris, interfĭciāre
III sing.
interfĭciātur
I plur.
interfĭciāmur
II plur.
interfĭciamĭni
III plur.
interfĭciantur
IMPERFETTO
I sing.
interfĭcĕrer
II sing.
interfĭcerēris, interfĭcerēre
III sing.
interfĭcerētur
I plur.
interfĭcerēmur
II plur.
interfĭceremĭni
III plur.
interfĭcerentur
PERFETTO
I sing.
interfectus, –a, –um sim
II sing.
interfectus, –a, –um sis
III sing.
interfectus, –a, –um sit
I plur.
interfecti, –ae, –a simus
II plur.
interfecti, –ae, –a sitis
III plur.
interfecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interfectus, –a, –um essem
II sing.
interfectus, –a, –um esses
III sing.
interfectus, –a, –um esset
I plur.
interfecti, –ae, –a essemus
II plur.
interfecti, –ae, –a essetis
III plur.
interfecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
II plur.
FUTURO
II sing.
III sing.
II plur.
III plur.
PARTICIPIO
PERFETTO
interfectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
interfĭci
PERFETTO
Singolare:
interfectus, –a, –um esse
Plurale:
interfecti, –ae, –a esse
FUTURO
interfectum esse
GERUNDIVO
interfĭciendus, –a, –um
SUPINO
interfectu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INTERFICIOR100}}
---CACHE---