interfor - Diatesi attiva
(interfor, interfāris, interfatus sum, interfāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
interfor
II sing.
interfāris, interfāre
III sing.
interfātur
I plur.
interfāmur
II plur.
interfamĭni
III plur.
interfantur
IMPERFETTO
I sing.
interfābar
II sing.
interfabāris, interfabāre
III sing.
interfabātur
I plur.
interfabāmur
II plur.
interfabamĭni
III plur.
interfabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
interfābor
II sing.
interfabĕris, interfabĕre
III sing.
interfabĭtur
I plur.
interfabĭmur
II plur.
interfabimĭni
III plur.
interfabuntur
PERFETTO
I sing.
interfatus, –a, –um sum
II sing.
interfatus, –a, –um es
III sing.
interfatus, –a, –um est
I plur.
interfati, –ae, –a sumus
II plur.
interfati, –ae, –a estis
III plur.
interfati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interfatus, –a, –um eram
II sing.
interfatus, –a, –um eras
III sing.
interfatus, –a, –um erat
I plur.
interfati, –ae, –a eramus
II plur.
interfati, –ae, –a eratis
III plur.
interfati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
interfatus, –a, –um ero
II sing.
interfatus, –a, –um eris
III sing.
interfatus, –a, –um erit
I plur.
interfati, –ae, –a erimus
II plur.
interfati, –ae, –a eritis
III plur.
interfati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
interfer
II sing.
interfēris, interfēre
III sing.
interfētur
I plur.
interfēmur
II plur.
interfemĭni
III plur.
interfentur
IMPERFETTO
I sing.
interfārer
II sing.
interfarēris, interfarēre
III sing.
interfarētur
I plur.
interfarēmur
II plur.
interfaremĭni
III plur.
interfarentur
PERFETTO
I sing.
interfatus, –a, –um sim
II sing.
interfatus, –a, –um sis
III sing.
interfatus, –a, –um sit
I plur.
interfati, –ae, –a simus
II plur.
interfati, –ae, –a sitis
III plur.
interfati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interfatus, –a, –um essem
II sing.
interfatus, –a, –um esses
III sing.
interfatus, –a, –um esset
I plur.
interfati, –ae, –a essemus
II plur.
interfati, –ae, –a essetis
III plur.
interfati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
interfāre
II plur.
interfamĭni
FUTURO
II sing.
interfātor
III sing.
interfātor
II plur.
–
III plur.
interfantor
INFINITO
PRESENTE
interfāri
PERFETTO
Singolare:
interfatus, –a, –um esse
Plurale:
interfati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
interfatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
interfatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
interfans, –antis
FUTURO
interfatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
interfatum
Passivo:
interfatu
GERUNDIO
Genitivo:
interfandi
Dativo:
interfando
Accusativo:
interfandum
Ablativo:
interfando
GERUNDIVO
interfandus, –a, –um
interfor v. tr. e intr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android