inquīror - Diatesi passiva
(inquīro, inquīris, inquisii, inquisitum, inquīrĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inquīror
II sing.
inquīrĕris, inquīrĕre
III sing.
inquīrĭtur
I plur.
inquīrĭmur
II plur.
inquīrimĭni
III plur.
inquīruntur
IMPERFETTO
I sing.
inquīrēbar
II sing.
inquīrebāris, inquīrebāre
III sing.
inquīrebātur
I plur.
inquīrebāmur
II plur.
inquīrebamĭni
III plur.
inquīrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inquīrar
II sing.
inquīrēris, inquīrēre
III sing.
inquīrētur
I plur.
inquīrēmur
II plur.
inquīremĭni
III plur.
inquīrentur
PERFETTO
I sing.
inquisitus, –a, –um sum
II sing.
inquisitus, –a, –um es
III sing.
inquisitus, –a, –um est
I plur.
inquisiti, –ae, –a sumus
II plur.
inquisiti, –ae, –a estis
III plur.
inquisiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inquisitus, –a, –um eram
II sing.
inquisitus, –a, –um eras
III sing.
inquisitus, –a, –um erat
I plur.
inquisiti, –ae, –a eramus
II plur.
inquisiti, –ae, –a eratis
III plur.
inquisiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inquisitus, –a, –um ero
II sing.
inquisitus, –a, –um eris
III sing.
inquisitus, –a, –um erit
I plur.
inquisiti, –ae, –a erimus
II plur.
inquisiti, –ae, –a eritis
III plur.
inquisiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inquīrar
II sing.
inquīrāris, inquīrāre
III sing.
inquīrātur
I plur.
inquīrāmur
II plur.
inquīramĭni
III plur.
inquīrantur
IMPERFETTO
I sing.
inquīrĕrer
II sing.
inquīrerēris, inquīrerēre
III sing.
inquīrerētur
I plur.
inquīrerēmur
II plur.
inquīreremĭni
III plur.
inquīrerentur
PERFETTO
I sing.
inquisitus, –a, –um sim
II sing.
inquisitus, –a, –um sis
III sing.
inquisitus, –a, –um sit
I plur.
inquisiti, –ae, –a simus
II plur.
inquisiti, –ae, –a sitis
III plur.
inquisiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inquisitus, –a, –um essem
II sing.
inquisitus, –a, –um esses
III sing.
inquisitus, –a, –um esset
I plur.
inquisiti, –ae, –a essemus
II plur.
inquisiti, –ae, –a essetis
III plur.
inquisiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inquīrĕre
II plur.
inquīrĭmini
FUTURO
II sing.
inquīrĭtor
III sing.
inquīrĭtor
II plur.
–
III plur.
inquīruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
inquisitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inquīri
PERFETTO
Singolare:
inquisitus, –a, –um esse
Plurale:
inquisiti, –ae, –a esse
FUTURO
inquisitum esse
GERUNDIVO
inquīrendus, –a, –um
SUPINO
inquisitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
inquīror v. tr. e intr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android