Donazione

inrādens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inrādens
Gen.
inrādentis
Dat.
inrādenti
Acc.
inrādentem
Abl.
inrādens
Voc.
inrādenti
PLURALE
Nom.
inrādentes
Gen.
inrādentium
Dat.
inrādentibus
Acc.
inrādentes
Abl.
inrādentes
Voc.
inrādentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inrādens
Gen.
inrādentis
Dat.
inrādenti
Acc.
inrādentem
Abl.
inrādens
Voc.
inrādenti
PLURALE
Nom.
inrādentes
Gen.
inrādentium
Dat.
inrādentibus
Acc.
inrādentes
Abl.
inrādentes
Voc.
inrādentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inrādens
Gen.
inrādentis
Dat.
inrādenti
Acc.
inrādens
Abl.
inrādens
Voc.
inrādenti
PLURALE
Nom.
inrādentia
Gen.
inrādentium
Dat.
inrādentibus
Acc.
inrādentia
Abl.
inrādentia
Voc.
inrādentibus

‹ inquisitus
inrădĭans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
inquīsītīvus agg. I cl.
inquīsītŏr sost. masch. III decl.
inquisitūrūs agg. part. fut.
inquīsītus agg. part. perf. I cl.
inquisitus agg. inf. perf.
inrādens agg. part. pres. II cl.
inrădĭans agg. part. pres. II cl.
inradiatūrūs agg. part. fut.
inradiatus agg. part. perf. I cl.
inradiatus agg. inf. perf.
inrădĭo v. tr. e intr. I coniug.
inrădĭor v. tr. e intr. I coniug.
inrādo v. tr. III coniug.
inrādor v. tr. III coniug.
inrasūrūs agg. part. fut.
inrāsus agg. part. perf. I cl.
inrasus agg. inf. perf.
inrătĭōnābĭlis agg. II cl.
inrătĭōnābĭlĭtās sost. femm. III decl.
inrătĭōnābĭlĭtĕr avv.
{{ID:INRADENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android