Donazione

inpĭcor - Diatesi passiva

(inpĭco, inpĭcas, inpicatum, inpĭcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inpĭcor
II sing.
inpĭcāris, inpĭcāre
III sing.
inpĭcātur
I plur.
inpĭcāmur
II plur.
inpĭcamĭni
III plur.
inpĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
inpĭcābar
II sing.
inpĭcabāris, inpĭcabāre
III sing.
inpĭcabātur
I plur.
inpĭcabāmur
II plur.
inpĭcabamĭni
III plur.
inpĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inpĭcābor
II sing.
inpĭcabĕris, inpĭcabĕre
III sing.
inpĭcabĭtur
I plur.
inpĭcabĭmur
II plur.
inpĭcabimĭni
III plur.
inpĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
inpicatus, –a, –um sum
II sing.
inpicatus, –a, –um es
III sing.
inpicatus, –a, –um est
I plur.
inpicati, –ae, –a sumus
II plur.
inpicati, –ae, –a estis
III plur.
inpicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inpicatus, –a, –um eram
II sing.
inpicatus, –a, –um eras
III sing.
inpicatus, –a, –um erat
I plur.
inpicati, –ae, –a eramus
II plur.
inpicati, –ae, –a eratis
III plur.
inpicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inpicatus, –a, –um ero
II sing.
inpicatus, –a, –um eris
III sing.
inpicatus, –a, –um erit
I plur.
inpicati, –ae, –a erimus
II plur.
inpicati, –ae, –a eritis
III plur.
inpicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inpĭcer
II sing.
inpĭcēris, inpĭcēre
III sing.
inpĭcētur
I plur.
inpĭcēmur
II plur.
inpĭcemĭni
III plur.
inpĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
inpĭcārer
II sing.
inpĭcarēris, inpĭcarēre
III sing.
inpĭcarētur
I plur.
inpĭcarēmur
II plur.
inpĭcaremĭni
III plur.
inpĭcarentur
PERFETTO
I sing.
inpicatus, –a, –um sim
II sing.
inpicatus, –a, –um sis
III sing.
inpicatus, –a, –um sit
I plur.
inpicati, –ae, –a simus
II plur.
inpicati, –ae, –a sitis
III plur.
inpicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inpicatus, –a, –um essem
II sing.
inpicatus, –a, –um esses
III sing.
inpicatus, –a, –um esset
I plur.
inpicati, –ae, –a essemus
II plur.
inpicati, –ae, –a essetis
III plur.
inpicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inpĭcāre
II plur.
inpĭcamĭni
FUTURO
II sing.
inpĭcātor
III sing.
inpĭcātor
II plur.
–
III plur.
inpĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
inpicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inpĭcāri
PERFETTO
Singolare:
inpicatus, –a, –um esse
Plurale:
inpicati, –ae, –a esse
FUTURO
inpicatum esse
GERUNDIVO
inpĭcandus, –a, –um
SUPINO
inpicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ inpĭco
inpĭē ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
inpĭcans agg. part. pres. II cl.
inpicatūrūs agg. part. fut.
inpicatus agg. part. perf. I cl.
inpicatus agg. inf. perf.
inpĭco v. tr. I coniug.
inpĭcor v. tr. I coniug.
inpĭē avv.
inpĭĕtās sost. femm. III decl.
inpĭgĕr agg. I cl.
inpĭgrē avv.
inpĭgrĭtās sost. femm. III decl.
inpĭgrĭtĭa sost. femm. I decl.
inpīlĭa Sost. nt. pl. II decl.
inpingens agg. part. pres. II cl.
inpingo v. tr. e intr. III coniug.
inpingor v. tr. e intr. III coniug.
inpinguans agg. part. pres. II cl.
inpinguātĭo sost. femm. III decl.
inpinguatūrūs agg. part. fut.
inpinguatus agg. part. perf. I cl.
{{ID:INPICOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android