inpĕtror - Diatesi passiva
(inpĕtro, inpĕtras, inpetravi, inpetratum, inpĕtrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inpĕtror
II sing.
inpĕtrāris, inpĕtrāre
III sing.
inpĕtrātur
I plur.
inpĕtrāmur
II plur.
inpĕtramĭni
III plur.
inpĕtrantur
IMPERFETTO
I sing.
inpĕtrābar
II sing.
inpĕtrabāris, inpĕtrabāre
III sing.
inpĕtrabātur
I plur.
inpĕtrabāmur
II plur.
inpĕtrabamĭni
III plur.
inpĕtrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inpĕtrābor
II sing.
inpĕtrabĕris, inpĕtrabĕre
III sing.
inpĕtrabĭtur
I plur.
inpĕtrabĭmur
II plur.
inpĕtrabimĭni
III plur.
inpĕtrabuntur
PERFETTO
I sing.
inpetratus, –a, –um sum
II sing.
inpetratus, –a, –um es
III sing.
inpetratus, –a, –um est
I plur.
inpetrati, –ae, –a sumus
II plur.
inpetrati, –ae, –a estis
III plur.
inpetrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inpetratus, –a, –um eram
II sing.
inpetratus, –a, –um eras
III sing.
inpetratus, –a, –um erat
I plur.
inpetrati, –ae, –a eramus
II plur.
inpetrati, –ae, –a eratis
III plur.
inpetrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inpetratus, –a, –um ero
II sing.
inpetratus, –a, –um eris
III sing.
inpetratus, –a, –um erit
I plur.
inpetrati, –ae, –a erimus
II plur.
inpetrati, –ae, –a eritis
III plur.
inpetrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inpĕtrer
II sing.
inpĕtrēris, inpĕtrēre
III sing.
inpĕtrētur
I plur.
inpĕtrēmur
II plur.
inpĕtremĭni
III plur.
inpĕtrentur
IMPERFETTO
I sing.
inpĕtrārer
II sing.
inpĕtrarēris, inpĕtrarēre
III sing.
inpĕtrarētur
I plur.
inpĕtrarēmur
II plur.
inpĕtraremĭni
III plur.
inpĕtrarentur
PERFETTO
I sing.
inpetratus, –a, –um sim
II sing.
inpetratus, –a, –um sis
III sing.
inpetratus, –a, –um sit
I plur.
inpetrati, –ae, –a simus
II plur.
inpetrati, –ae, –a sitis
III plur.
inpetrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inpetratus, –a, –um essem
II sing.
inpetratus, –a, –um esses
III sing.
inpetratus, –a, –um esset
I plur.
inpetrati, –ae, –a essemus
II plur.
inpetrati, –ae, –a essetis
III plur.
inpetrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inpĕtrāre
II plur.
inpĕtramĭni
FUTURO
II sing.
inpĕtrātor
III sing.
inpĕtrātor
II plur.
–
III plur.
inpĕtrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
inpetratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inpĕtrāri
PERFETTO
Singolare:
inpetratus, –a, –um esse
Plurale:
inpetrati, –ae, –a esse
FUTURO
inpetratum esse
GERUNDIVO
inpĕtrandus, –a, –um
SUPINO
inpetratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
inpĕtror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android