innūbĭlor - Diatesi passiva

(innūbĭlo, innūbĭlas, innubilavi, innūbĭlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
innūbĭlor
II sing.
innūbĭlāris, innūbĭlāre
III sing.
innūbĭlātur
I plur.
innūbĭlāmur
II plur.
innūbĭlamĭni
III plur.
innūbĭlantur
IMPERFETTO
I sing.
innūbĭlābar
II sing.
innūbĭlabāris, innūbĭlabāre
III sing.
innūbĭlabātur
I plur.
innūbĭlabāmur
II plur.
innūbĭlabamĭni
III plur.
innūbĭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
innūbĭlābor
II sing.
innūbĭlabĕris, innūbĭlabĕre
III sing.
innūbĭlabĭtur
I plur.
innūbĭlabĭmur
II plur.
innūbĭlabimĭni
III plur.
innūbĭlabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
innūbĭler
II sing.
innūbĭlēris, innūbĭlēre
III sing.
innūbĭlētur
I plur.
innūbĭlēmur
II plur.
innūbĭlemĭni
III plur.
innūbĭlentur
IMPERFETTO
I sing.
innūbĭlārer
II sing.
innūbĭlarēris, innūbĭlarēre
III sing.
innūbĭlarētur
I plur.
innūbĭlarēmur
II plur.
innūbĭlaremĭni
III plur.
innūbĭlarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
innūbĭlāre
II plur.
innūbĭlamĭni
FUTURO
II sing.
innūbĭlātor
III sing.
innūbĭlātor
II plur.
III plur.
innūbĭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
innūbĭlāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
innūbĭlandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INNUBILOR100}}
---CACHE---