innŭo - Diatesi attiva

(innŭo, innŭis, innui, innutum, innŭĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
innŭo
II sing.
innŭis
III sing.
innŭit
I plur.
innŭĭmus
II plur.
innŭĭtis
III plur.
innŭunt
IMPERFETTO
I sing.
innŭēbam
II sing.
innŭēbas
III sing.
innŭēbat
I plur.
innŭebāmus
II plur.
innŭebātis
III plur.
innŭēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
innŭam
II sing.
innŭes
III sing.
innŭet
I plur.
innŭēmus
II plur.
innŭētis
III plur.
innŭent
PERFETTO
I sing.
innui
II sing.
innuisti
III sing.
innuit
I plur.
innuĭmus
II plur.
innuistis
III plur.
innuērunt, innuēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
innuĕram
II sing.
innuĕras
III sing.
innuĕrat
I plur.
innuerāmus
II plur.
innuerātis
III plur.
innuĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
innuĕro
II sing.
innuĕris
III sing.
innuĕrit
I plur.
innuerĭmus
II plur.
innuerĭtis
III plur.
innuĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
innŭam
II sing.
innŭas
III sing.
innŭat
I plur.
innŭāmus
II plur.
innŭātis
III plur.
innŭant
IMPERFETTO
I sing.
innŭĕrem
II sing.
innŭĕres
III sing.
innŭĕret
I plur.
innŭerēmus
II plur.
innŭerētis
III plur.
innŭĕrent
PERFETTO
I sing.
innuĕrim
II sing.
innuĕris
III sing.
innuĕrit
I plur.
innuerĭmus
II plur.
innuerĭtis
III plur.
innuĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
innuissem
II sing.
innuisses
III sing.
innuisset
I plur.
innuissēmus
II plur.
innuissētis
III plur.
innuissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
innŭĕ
II plur.
innŭĭte
FUTURO
II sing.
innŭĭto
III sing.
innŭĭto
II plur.
innŭitōte
III plur.
innŭunto
PARTICIPIO
PRESENTE
innŭens, –entis
FUTURO
innutūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
innŭĕre
PERFETTO
innuisse
FUTURO
Singolare:
innutūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
innutūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
innŭendi
Dativo:
innŭendo
Accusativo:
ad innŭendum
Ablativo:
innŭendo
SUPINO
innutum

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INNUO100}}
---CACHE---