innōtescor - Diatesi passiva

(innōtesco, innōtescis, innotui, innōtescĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
innōtescor
II sing.
innōtescĕris, innōtescĕre
III sing.
innōtescĭtur
I plur.
innōtescĭmur
II plur.
innōtescimĭni
III plur.
innōtescuntur
IMPERFETTO
I sing.
innōtescēbar
II sing.
innōtescebāris, innōtescebāre
III sing.
innōtescebātur
I plur.
innōtescebāmur
II plur.
innōtescebamĭni
III plur.
innōtescebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
innōtescar
II sing.
innōtescēris, innōtescēre
III sing.
innōtescētur
I plur.
innōtescēmur
II plur.
innōtescemĭni
III plur.
innōtescentur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
innōtescar
II sing.
innōtescāris, innōtescāre
III sing.
innōtescātur
I plur.
innōtescāmur
II plur.
innōtescamĭni
III plur.
innōtescantur
IMPERFETTO
I sing.
innōtescĕrer
II sing.
innōtescerēris, innōtescerēre
III sing.
innōtescerētur
I plur.
innōtescerēmur
II plur.
innōtesceremĭni
III plur.
innōtescerentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
innōtescĕre
II plur.
innōtescĭmini
FUTURO
II sing.
innōtescĭtor
III sing.
innōtescĭtor
II plur.
III plur.
innōtescuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
innōtesci
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
innōtescendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INNOTESCOR100}}