inmordĕor - Diatesi passiva

(inmordĕo, inmordes, inmorsum, inmordēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inmordĕor
II sing.
inmordēris, inmordēre
III sing.
inmordētur
I plur.
inmordēmur
II plur.
inmordemĭni
III plur.
inmordentur
IMPERFETTO
I sing.
inmordēbar
II sing.
inmordebāris
III sing.
inmordebātur
I plur.
inmordebāmur
II plur.
inmordebamĭni
III plur.
inmordebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inmordēbor
II sing.
inmordebĕris, inmordebĕre
III sing.
inmordebĭtur
I plur.
inmordebĭmur
II plur.
inmordebimĭni
III plur.
inmordebuntur
PERFETTO
I sing.
inmorsus, –a, –um sum
II sing.
inmorsus, –a, –um es
III sing.
inmorsus, –a, –um est
I plur.
inmorsi, –ae, –a sumus
II plur.
inmorsi, –ae, –a estis
III plur.
inmorsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inmorsus, –a, –um eram
II sing.
inmorsus, –a, –um eras
III sing.
inmorsus, –a, –um erat
I plur.
inmorsi, –ae, –a eramus
II plur.
inmorsi, –ae, –a eratis
III plur.
inmorsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inmorsus, –a, –um ero
II sing.
inmorsus, –a, –um eris
III sing.
inmorsus, –a, –um erit
I plur.
inmorsi, –ae, –a erimus
II plur.
inmorsi, –ae, –a eritis
III plur.
inmorsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inmordĕar
II sing.
inmordeāris, inmordeāre
III sing.
inmordeātur
I plur.
inmordeāmur
II plur.
inmordeamĭni
III plur.
inmordeantur
IMPERFETTO
I sing.
inmordērer
II sing.
inmorderēris, inmorderēre
III sing.
inmorderētur
I plur.
inmorderēmur
II plur.
inmorderemĭni
III plur.
inmorderentur
PERFETTO
I sing.
inmorsus, –a, –um sim
II sing.
inmorsus, –a, –um sis
III sing.
inmorsus, –a, –um sit
I plur.
inmorsi, –ae, –a simus
II plur.
inmorsi, –ae, –a sitis
III plur.
inmorsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inmorsus, –a, –um essem
II sing.
inmorsus, –a, –um esses
III sing.
inmorsus, –a, –um esset
I plur.
inmorsi, –ae, –a essemus
II plur.
inmorsi, –ae, –a essetis
III plur.
inmorsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inmordēre
II plur.
inmordemĭni
FUTURO
II sing.
inmordētor
III sing.
inmordētor
II plur.
III plur.
inmordentor
PARTICIPIO
PERFETTO
inmorsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inmordēri
PERFETTO
Singolare:
inmorsus, –a, –um esse
Plurale:
inmorsi, –ae, –a esse
FUTURO
inmorsum esse
GERUNDIVO
inmordendus, –a, –um
SUPINO
inmorsu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INMORDEOR100}}
---CACHE---