inmortālis

(inmortalis, inmortalis, inmortale)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inmortalis
Gen.
inmortalis
Dat.
inmortali
Acc.
inmortalem
Abl.
inmortali
Voc.
inmortalis
PLURALE
Nom.
inmortales
Gen.
inmortalĭum
Dat.
inmortalĭbus
Acc.
inmortales
Abl.
inmortalĭbus
Voc.
inmortales
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inmortalis
Gen.
inmortalis
Dat.
inmortali
Acc.
inmortalem
Abl.
inmortali
Voc.
inmortalis
PLURALE
Nom.
inmortales
Gen.
inmortalĭum
Dat.
inmortalĭbus
Acc.
inmortales
Abl.
inmortalĭbus
Voc.
inmortales
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inmortale
Gen.
inmortalis
Dat.
inmortali
Acc.
inmortale
Abl.
inmortali
Voc.
inmortale
PLURALE
Nom.
inmortalĭa
Gen.
inmortalĭum
Dat.
inmortalĭbus
Acc.
inmortalĭa
Abl.
inmortalĭbus
Voc.
inmortalĭa




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INMORTALIS100}}
---CACHE---