inlĭcĭor - Diatesi passiva
(inlĭcĭo, inlĭcis, inlexi, inlectum, inlĭcĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inlĭcĭor
II sing.
inlĭcĕris, inlĭcĕre
III sing.
inlĭcĭtur
I plur.
inlĭcĭmur
II plur.
inlĭcimĭni
III plur.
inlĭciuntur
IMPERFETTO
I sing.
inlĭciēbar
II sing.
inlĭciebāris, inlĭciebāre
III sing.
inlĭciebātur
I plur.
inlĭciebāmur
II plur.
inlĭciebamĭni
III plur.
inlĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inlĭcĭar
II sing.
inlĭciēris, inlĭciēre
III sing.
inlĭciētur
I plur.
inlĭciēmur
II plur.
inlĭciemĭni
III plur.
inlĭcientur
PERFETTO
I sing.
inlectus, –a, –um sum
II sing.
inlectus, –a, –um es
III sing.
inlectus, –a, –um est
I plur.
inlecti, –ae, –a sumus
II plur.
inlecti, –ae, –a estis
III plur.
inlecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inlectus, –a, –um eram
II sing.
inlectus, –a, –um eras
III sing.
inlectus, –a, –um erat
I plur.
inlecti, –ae, –a eramus
II plur.
inlecti, –ae, –a eratis
III plur.
inlecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inlectus, –a, –um ero
II sing.
inlectus, –a, –um eris
III sing.
inlectus, –a, –um erit
I plur.
inlecti, –ae, –a erimus
II plur.
inlecti, –ae, –a eritis
III plur.
inlecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inlĭcĭar
II sing.
inlĭciāris, inlĭciāre
III sing.
inlĭciātur
I plur.
inlĭciāmur
II plur.
inlĭciamĭni
III plur.
inlĭciantur
IMPERFETTO
I sing.
inlĭcĕrer
II sing.
inlĭcerēris, inlĭcerēre
III sing.
inlĭcerētur
I plur.
inlĭcerēmur
II plur.
inlĭceremĭni
III plur.
inlĭcerentur
PERFETTO
I sing.
inlectus, –a, –um sim
II sing.
inlectus, –a, –um sis
III sing.
inlectus, –a, –um sit
I plur.
inlecti, –ae, –a simus
II plur.
inlecti, –ae, –a sitis
III plur.
inlecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inlectus, –a, –um essem
II sing.
inlectus, –a, –um esses
III sing.
inlectus, –a, –um esset
I plur.
inlecti, –ae, –a essemus
II plur.
inlecti, –ae, –a essetis
III plur.
inlecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
inlectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inlĭci
PERFETTO
Singolare:
inlectus, –a, –um esse
Plurale:
inlecti, –ae, –a esse
FUTURO
inlectum esse
GERUNDIVO
inlĭciendus, –a, –um
SUPINO
inlectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
inlĭcĭor v. tr. III coniug. in -io
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android