inlĭgor - Diatesi passiva
(inlĭgo, inlĭgas, inligavi, inligatum, inlĭgāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inlĭgor
II sing.
inlĭgāris, inlĭgāre
III sing.
inlĭgātur
I plur.
inlĭgāmur
II plur.
inlĭgamĭni
III plur.
inlĭgantur
IMPERFETTO
I sing.
inlĭgābar
II sing.
inlĭgabāris, inlĭgabāre
III sing.
inlĭgabātur
I plur.
inlĭgabāmur
II plur.
inlĭgabamĭni
III plur.
inlĭgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inlĭgābor
II sing.
inlĭgabĕris, inlĭgabĕre
III sing.
inlĭgabĭtur
I plur.
inlĭgabĭmur
II plur.
inlĭgabimĭni
III plur.
inlĭgabuntur
PERFETTO
I sing.
inligatus, –a, –um sum
II sing.
inligatus, –a, –um es
III sing.
inligatus, –a, –um est
I plur.
inligati, –ae, –a sumus
II plur.
inligati, –ae, –a estis
III plur.
inligati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inligatus, –a, –um eram
II sing.
inligatus, –a, –um eras
III sing.
inligatus, –a, –um erat
I plur.
inligati, –ae, –a eramus
II plur.
inligati, –ae, –a eratis
III plur.
inligati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inligatus, –a, –um ero
II sing.
inligatus, –a, –um eris
III sing.
inligatus, –a, –um erit
I plur.
inligati, –ae, –a erimus
II plur.
inligati, –ae, –a eritis
III plur.
inligati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inlĭger
II sing.
inlĭgēris, inlĭgēre
III sing.
inlĭgētur
I plur.
inlĭgēmur
II plur.
inlĭgemĭni
III plur.
inlĭgentur
IMPERFETTO
I sing.
inlĭgārer
II sing.
inlĭgarēris, inlĭgarēre
III sing.
inlĭgarētur
I plur.
inlĭgarēmur
II plur.
inlĭgaremĭni
III plur.
inlĭgarentur
PERFETTO
I sing.
inligatus, –a, –um sim
II sing.
inligatus, –a, –um sis
III sing.
inligatus, –a, –um sit
I plur.
inligati, –ae, –a simus
II plur.
inligati, –ae, –a sitis
III plur.
inligati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inligatus, –a, –um essem
II sing.
inligatus, –a, –um esses
III sing.
inligatus, –a, –um esset
I plur.
inligati, –ae, –a essemus
II plur.
inligati, –ae, –a essetis
III plur.
inligati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inlĭgāre
II plur.
inlĭgamĭni
FUTURO
II sing.
inlĭgātor
III sing.
inlĭgātor
II plur.
–
III plur.
inlĭgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
inligatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inlĭgāri
PERFETTO
Singolare:
inligatus, –a, –um esse
Plurale:
inligati, –ae, –a esse
FUTURO
inligatum esse
GERUNDIVO
inlĭgandus, –a, –um
SUPINO
inligatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
inlĭgor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android