Donazione

inlectus

(inlectus, inlectă, inlectum)

aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inlectus
Gen.
inlecti
Dat.
inlecto
Acc.
inlectum
Abl.
inlecto
Voc.
inlecte
PLURALE
Nom.
inlecti
Gen.
inlectōrum
Dat.
inlectis
Acc.
inlectos
Abl.
inlectis
Voc.
inlecti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inlectă
Gen.
inlectae
Dat.
inlectae
Acc.
inlectam
Abl.
inlectā
Voc.
inlectă
PLURALE
Nom.
inlectae
Gen.
inlectārum
Dat.
inlectis
Acc.
inlectas
Abl.
inlectis
Voc.
inlectae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inlectum
Gen.
inlecti
Dat.
inlecto
Acc.
inlectum
Abl.
inlecto
Voc.
inlectum
PLURALE
Nom.
inlecta
Gen.
inlectōrum
Dat.
inlectis
Acc.
inlecta
Abl.
inlectis
Voc.
inlecta

‹ inlectŭs
inlectus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
inlectatus agg. inf. perf.
inlecto v. tr. I coniug.
inlector v. tr. I coniug.
inlectūrūs agg. part. fut.
inlectŭs sost. masch. IV decl.
inlectus agg. part. perf. I cl.
inlectus agg. inf. perf.
inlēgĭtĭmē avv.
inlĕpĭdē avv.
inlĕpĭdus agg. I cl.
inlex agg. II cl.
inlex agg. II cl.
inlībābĭlis agg. II cl.
inlībātus agg. I cl.
inlībĕrālĭtās sost. femm. III decl.
inlībĕrālĭtĕr avv.
inlībĕris agg. II cl.
inlĭcĭbĭlis agg. II cl.
inlĭciens agg. part. pres. II cl.
inlĭcĭo v. tr. III coniug. in -io
{{ID:INLECTUS200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android