inlector - Diatesi passiva
(inlecto, inlectas, inlectavi, inlectatum, inlectāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inlector
II sing.
inlectāris, inlectāre
III sing.
inlectātur
I plur.
inlectāmur
II plur.
inlectamĭni
III plur.
inlectantur
IMPERFETTO
I sing.
inlectābar
II sing.
inlectabāris, inlectabāre
III sing.
inlectabātur
I plur.
inlectabāmur
II plur.
inlectabamĭni
III plur.
inlectabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inlectābor
II sing.
inlectabĕris, inlectabĕre
III sing.
inlectabĭtur
I plur.
inlectabĭmur
II plur.
inlectabimĭni
III plur.
inlectabuntur
PERFETTO
I sing.
inlectatus, –a, –um sum
II sing.
inlectatus, –a, –um es
III sing.
inlectatus, –a, –um est
I plur.
inlectati, –ae, –a sumus
II plur.
inlectati, –ae, –a estis
III plur.
inlectati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inlectatus, –a, –um eram
II sing.
inlectatus, –a, –um eras
III sing.
inlectatus, –a, –um erat
I plur.
inlectati, –ae, –a eramus
II plur.
inlectati, –ae, –a eratis
III plur.
inlectati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inlectatus, –a, –um ero
II sing.
inlectatus, –a, –um eris
III sing.
inlectatus, –a, –um erit
I plur.
inlectati, –ae, –a erimus
II plur.
inlectati, –ae, –a eritis
III plur.
inlectati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inlecter
II sing.
inlectēris, inlectēre
III sing.
inlectētur
I plur.
inlectēmur
II plur.
inlectemĭni
III plur.
inlectentur
IMPERFETTO
I sing.
inlectārer
II sing.
inlectarēris, inlectarēre
III sing.
inlectarētur
I plur.
inlectarēmur
II plur.
inlectaremĭni
III plur.
inlectarentur
PERFETTO
I sing.
inlectatus, –a, –um sim
II sing.
inlectatus, –a, –um sis
III sing.
inlectatus, –a, –um sit
I plur.
inlectati, –ae, –a simus
II plur.
inlectati, –ae, –a sitis
III plur.
inlectati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inlectatus, –a, –um essem
II sing.
inlectatus, –a, –um esses
III sing.
inlectatus, –a, –um esset
I plur.
inlectati, –ae, –a essemus
II plur.
inlectati, –ae, –a essetis
III plur.
inlectati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inlectāre
II plur.
inlectamĭni
FUTURO
II sing.
inlectātor
III sing.
inlectātor
II plur.
–
III plur.
inlectantor
PARTICIPIO
PERFETTO
inlectatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inlectāri
PERFETTO
Singolare:
inlectatus, –a, –um esse
Plurale:
inlectati, –ae, –a esse
FUTURO
inlectatum esse
GERUNDIVO
inlectandus, –a, –um
SUPINO
inlectatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
inlector v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android