indōnātus

(indonatus, indonată, indonatum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
indonatus
Gen.
indonati
Dat.
indonato
Acc.
indonatum
Abl.
indonato
Voc.
indonate
PLURALE
Nom.
indonati
Gen.
indonatōrum
Dat.
indonatis
Acc.
indonatos
Abl.
indonatis
Voc.
indonati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
indonată
Gen.
indonatae
Dat.
indonatae
Acc.
indonatam
Abl.
indonatā
Voc.
indonată
PLURALE
Nom.
indonatae
Gen.
indonatārum
Dat.
indonatis
Acc.
indonatas
Abl.
indonatis
Voc.
indonatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
indonatum
Gen.
indonati
Dat.
indonato
Acc.
indonatum
Abl.
indonato
Voc.
indonatum
PLURALE
Nom.
indonata
Gen.
indonatōrum
Dat.
indonatis
Acc.
indonata
Abl.
indonatis
Voc.
indonata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INDONATUS100}}
---CACHE---