indēfectus

(indefectus, indefectă, indefectum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
indefectus
Gen.
indefecti
Dat.
indefecto
Acc.
indefectum
Abl.
indefecto
Voc.
indefecte
PLURALE
Nom.
indefecti
Gen.
indefectōrum
Dat.
indefectis
Acc.
indefectos
Abl.
indefectis
Voc.
indefecti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
indefectă
Gen.
indefectae
Dat.
indefectae
Acc.
indefectam
Abl.
indefectā
Voc.
indefectă
PLURALE
Nom.
indefectae
Gen.
indefectārum
Dat.
indefectis
Acc.
indefectas
Abl.
indefectis
Voc.
indefectae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
indefectum
Gen.
indefecti
Dat.
indefecto
Acc.
indefectum
Abl.
indefecto
Voc.
indefectum
PLURALE
Nom.
indefecta
Gen.
indefectōrum
Dat.
indefectis
Acc.
indefecta
Abl.
indefectis
Voc.
indefecta




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INDEFECTUS100}}