fūnĕror - Diatesi attiva
(fūnĕror, fūnĕrāris, funeratus sum, fūnĕrāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
fūnĕror
II sing.
fūnĕrāris, fūnĕrāre
III sing.
fūnĕrātur
I plur.
fūnĕrāmur
II plur.
fūnĕramĭni
III plur.
fūnĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
fūnĕrābar
II sing.
fūnĕrabāris, fūnĕrabāre
III sing.
fūnĕrabātur
I plur.
fūnĕrabāmur
II plur.
fūnĕrabamĭni
III plur.
fūnĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
fūnĕrābor
II sing.
fūnĕrabĕris, fūnĕrabĕre
III sing.
fūnĕrabĭtur
I plur.
fūnĕrabĭmur
II plur.
fūnĕrabimĭni
III plur.
fūnĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
funeratus, –a, –um sum
II sing.
funeratus, –a, –um es
III sing.
funeratus, –a, –um est
I plur.
funerati, –ae, –a sumus
II plur.
funerati, –ae, –a estis
III plur.
funerati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
funeratus, –a, –um eram
II sing.
funeratus, –a, –um eras
III sing.
funeratus, –a, –um erat
I plur.
funerati, –ae, –a eramus
II plur.
funerati, –ae, –a eratis
III plur.
funerati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
funeratus, –a, –um ero
II sing.
funeratus, –a, –um eris
III sing.
funeratus, –a, –um erit
I plur.
funerati, –ae, –a erimus
II plur.
funerati, –ae, –a eritis
III plur.
funerati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
fūnĕrer
II sing.
fūnĕrēris, fūnĕrēre
III sing.
fūnĕrētur
I plur.
fūnĕrēmur
II plur.
fūnĕremĭni
III plur.
fūnĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
fūnĕrārer
II sing.
fūnĕrarēris, fūnĕrarēre
III sing.
fūnĕrarētur
I plur.
fūnĕrarēmur
II plur.
fūnĕraremĭni
III plur.
fūnĕrarentur
PERFETTO
I sing.
funeratus, –a, –um sim
II sing.
funeratus, –a, –um sis
III sing.
funeratus, –a, –um sit
I plur.
funerati, –ae, –a simus
II plur.
funerati, –ae, –a sitis
III plur.
funerati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
funeratus, –a, –um essem
II sing.
funeratus, –a, –um esses
III sing.
funeratus, –a, –um esset
I plur.
funerati, –ae, –a essemus
II plur.
funerati, –ae, –a essetis
III plur.
funerati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
fūnĕrāre
II plur.
fūnĕramĭni
FUTURO
II sing.
fūnĕrātor
III sing.
fūnĕrātor
II plur.
–
III plur.
fūnĕrantor
INFINITO
PRESENTE
fūnĕrāri
PERFETTO
Singolare:
funeratus, –a, –um esse
Plurale:
funerati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
funeratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
funeratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
fūnĕrans, –antis
FUTURO
funeratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
funeratum
Passivo:
funeratu
GERUNDIO
Genitivo:
fūnĕrandi
Dativo:
fūnĕrando
Accusativo:
fūnĕrandum
Ablativo:
fūnĕrando
GERUNDIVO
fūnĕrandus, –a, –um
fūnĕror v. tr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android