fungor - Diatesi attiva
(fungor, fungĕris, functus sum, fungi)verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
fungor
II sing.
fungĕris, fungĕre
III sing.
fungĭtur
I plur.
fungĭmur
II plur.
fungimĭni
III plur.
funguntur
IMPERFETTO
I sing.
fungēbar
II sing.
fungebāris, fungebāre
III sing.
fungebātur
I plur.
fungebāmur
II plur.
fungebamĭni
III plur.
fungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
fungar
II sing.
fungēris, fungēre
III sing.
fungētur
I plur.
fungēmur
II plur.
fungemĭni
III plur.
fungentur
PERFETTO
I sing.
functus, –a, –um sum
II sing.
functus, –a, –um es
III sing.
functus, –a, –um est
I plur.
functi, –ae, –a sumus
II plur.
functi, –ae, –a estis
III plur.
functi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
functus, –a, –um eram
II sing.
functus, –a, –um eras
III sing.
functus, –a, –um erat
I plur.
functi, –ae, –a eramus
II plur.
functi, –ae, –a eratis
III plur.
functi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
functus, –a, –um ero
II sing.
functus, –a, –um eris
III sing.
functus, –a, –um erit
I plur.
functi, –ae, –a erimus
II plur.
functi, –ae, –a eritis
III plur.
functi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
fungar
II sing.
fungāris, fungāre
III sing.
fungātur
I plur.
fungāmur
II plur.
fungamĭni
III plur.
fungantur
IMPERFETTO
I sing.
fungĕrer
II sing.
fungerēris, fungerēre
III sing.
fungerētur
I plur.
fungerēmur
II plur.
fungeremĭni
III plur.
fungerentur
PERFETTO
I sing.
functus, –a, –um sim
II sing.
functus, –a, –um sis
III sing.
functus, –a, –um sit
I plur.
functi, –ae, –a simus
II plur.
functi, –ae, –a sitis
III plur.
functi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
functus, –a, –um essem
II sing.
functus, –a, –um esses
III sing.
functus, –a, –um esset
I plur.
functi, –ae, –a essemus
II plur.
functi, –ae, –a essetis
III plur.
functi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
fungĕre
II plur.
fungĭmini
FUTURO
II sing.
fungĭtor
III sing.
fungĭtor
II plur.
–
III plur.
funguntor
INFINITO
PRESENTE
fungi, fungier
PERFETTO
Singolare:
functus, –a, –um esse
Plurale:
functi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
functūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
functūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
fungens, –entis
FUTURO
functūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
functum
Passivo:
functu
GERUNDIO
Genitivo:
fungendi
Dativo:
fungendo
Accusativo:
fungendum
Ablativo:
fungendo
GERUNDIVO
fungendus, –a, –um
fungor v. tr. e intr. dep. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android