frĕmor - Diatesi passiva
(frĕmo, frĕmis, fremui, fremitum, frĕmĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
frĕmor
II sing.
frĕmĕris, frĕmĕre
III sing.
frĕmĭtur
I plur.
frĕmĭmur
II plur.
frĕmimĭni
III plur.
frĕmuntur
IMPERFETTO
I sing.
frĕmēbar
II sing.
frĕmebāris, frĕmebāre
III sing.
frĕmebātur
I plur.
frĕmebāmur
II plur.
frĕmebamĭni
III plur.
frĕmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
frĕmar
II sing.
frĕmēris, frĕmēre
III sing.
frĕmētur
I plur.
frĕmēmur
II plur.
frĕmemĭni
III plur.
frĕmentur
PERFETTO
I sing.
fremitus, –a, –um sum
II sing.
fremitus, –a, –um es
III sing.
fremitus, –a, –um est
I plur.
fremiti, –ae, –a sumus
II plur.
fremiti, –ae, –a estis
III plur.
fremiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
fremitus, –a, –um eram
II sing.
fremitus, –a, –um eras
III sing.
fremitus, –a, –um erat
I plur.
fremiti, –ae, –a eramus
II plur.
fremiti, –ae, –a eratis
III plur.
fremiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
fremitus, –a, –um ero
II sing.
fremitus, –a, –um eris
III sing.
fremitus, –a, –um erit
I plur.
fremiti, –ae, –a erimus
II plur.
fremiti, –ae, –a eritis
III plur.
fremiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
frĕmar
II sing.
frĕmāris, frĕmāre
III sing.
frĕmātur
I plur.
frĕmāmur
II plur.
frĕmamĭni
III plur.
frĕmantur
IMPERFETTO
I sing.
frĕmĕrer
II sing.
frĕmerēris, frĕmerēre
III sing.
frĕmerētur
I plur.
frĕmerēmur
II plur.
frĕmeremĭni
III plur.
frĕmerentur
PERFETTO
I sing.
fremitus, –a, –um sim
II sing.
fremitus, –a, –um sis
III sing.
fremitus, –a, –um sit
I plur.
fremiti, –ae, –a simus
II plur.
fremiti, –ae, –a sitis
III plur.
fremiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
fremitus, –a, –um essem
II sing.
fremitus, –a, –um esses
III sing.
fremitus, –a, –um esset
I plur.
fremiti, –ae, –a essemus
II plur.
fremiti, –ae, –a essetis
III plur.
fremiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
frĕmĕre
II plur.
frĕmĭmini
FUTURO
II sing.
frĕmĭtor
III sing.
frĕmĭtor
II plur.
–
III plur.
frĕmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
fremitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
frĕmi
PERFETTO
Singolare:
fremitus, –a, –um esse
Plurale:
fremiti, –ae, –a esse
FUTURO
fremitum esse
GERUNDIVO
frĕmendus, –a, –um
SUPINO
fremitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
frĕmor v. tr. e intr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android