exsĭnŭor - Diatesi passiva
(exsĭnŭo, exsĭnŭas, exsinuavi, exsinuatum, exsĭnŭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exsĭnŭor
II sing.
exsĭnŭāris, exsĭnŭāre
III sing.
exsĭnŭātur
I plur.
exsĭnŭāmur
II plur.
exsĭnŭamĭni
III plur.
exsĭnŭantur
IMPERFETTO
I sing.
exsĭnŭābar
II sing.
exsĭnŭabāris, exsĭnŭabāre
III sing.
exsĭnŭabātur
I plur.
exsĭnŭabāmur
II plur.
exsĭnŭabamĭni
III plur.
exsĭnŭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exsĭnŭābor
II sing.
exsĭnŭabĕris, exsĭnŭabĕre
III sing.
exsĭnŭabĭtur
I plur.
exsĭnŭabĭmur
II plur.
exsĭnŭabimĭni
III plur.
exsĭnŭabuntur
PERFETTO
I sing.
exsinuatus, –a, –um sum
II sing.
exsinuatus, –a, –um es
III sing.
exsinuatus, –a, –um est
I plur.
exsinuati, –ae, –a sumus
II plur.
exsinuati, –ae, –a estis
III plur.
exsinuati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsinuatus, –a, –um eram
II sing.
exsinuatus, –a, –um eras
III sing.
exsinuatus, –a, –um erat
I plur.
exsinuati, –ae, –a eramus
II plur.
exsinuati, –ae, –a eratis
III plur.
exsinuati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exsinuatus, –a, –um ero
II sing.
exsinuatus, –a, –um eris
III sing.
exsinuatus, –a, –um erit
I plur.
exsinuati, –ae, –a erimus
II plur.
exsinuati, –ae, –a eritis
III plur.
exsinuati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exsĭnŭer
II sing.
exsĭnŭēris, exsĭnŭēre
III sing.
exsĭnŭētur
I plur.
exsĭnŭēmur
II plur.
exsĭnŭemĭni
III plur.
exsĭnŭentur
IMPERFETTO
I sing.
exsĭnŭārer
II sing.
exsĭnŭarēris, exsĭnŭarēre
III sing.
exsĭnŭarētur
I plur.
exsĭnŭarēmur
II plur.
exsĭnŭaremĭni
III plur.
exsĭnŭarentur
PERFETTO
I sing.
exsinuatus, –a, –um sim
II sing.
exsinuatus, –a, –um sis
III sing.
exsinuatus, –a, –um sit
I plur.
exsinuati, –ae, –a simus
II plur.
exsinuati, –ae, –a sitis
III plur.
exsinuati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsinuatus, –a, –um essem
II sing.
exsinuatus, –a, –um esses
III sing.
exsinuatus, –a, –um esset
I plur.
exsinuati, –ae, –a essemus
II plur.
exsinuati, –ae, –a essetis
III plur.
exsinuati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exsĭnŭāre
II plur.
exsĭnŭamĭni
FUTURO
II sing.
exsĭnŭātor
III sing.
exsĭnŭātor
II plur.
–
III plur.
exsĭnŭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
exsinuatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exsĭnŭāri
PERFETTO
Singolare:
exsinuatus, –a, –um esse
Plurale:
exsinuati, –ae, –a esse
FUTURO
exsinuatum esse
GERUNDIVO
exsĭnŭandus, –a, –um
SUPINO
exsinuatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exsĭnŭor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android