Donazione

exsĕror - Diatesi passiva

(exsĕro, exsĕris, exserui, exsertum, exsĕrĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exsĕror
II sing.
exsĕrĕris, exsĕrĕre
III sing.
exsĕrĭtur
I plur.
exsĕrĭmur
II plur.
exsĕrimĭni
III plur.
exsĕruntur
IMPERFETTO
I sing.
exsĕrēbar
II sing.
exsĕrebāris, exsĕrebāre
III sing.
exsĕrebātur
I plur.
exsĕrebāmur
II plur.
exsĕrebamĭni
III plur.
exsĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exsĕrar
II sing.
exsĕrēris, exsĕrēre
III sing.
exsĕrētur
I plur.
exsĕrēmur
II plur.
exsĕremĭni
III plur.
exsĕrentur
PERFETTO
I sing.
exsertus, –a, –um sum
II sing.
exsertus, –a, –um es
III sing.
exsertus, –a, –um est
I plur.
exserti, –ae, –a sumus
II plur.
exserti, –ae, –a estis
III plur.
exserti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsertus, –a, –um eram
II sing.
exsertus, –a, –um eras
III sing.
exsertus, –a, –um erat
I plur.
exserti, –ae, –a eramus
II plur.
exserti, –ae, –a eratis
III plur.
exserti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exsertus, –a, –um ero
II sing.
exsertus, –a, –um eris
III sing.
exsertus, –a, –um erit
I plur.
exserti, –ae, –a erimus
II plur.
exserti, –ae, –a eritis
III plur.
exserti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exsĕrar
II sing.
exsĕrāris, exsĕrāre
III sing.
exsĕrātur
I plur.
exsĕrāmur
II plur.
exsĕramĭni
III plur.
exsĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
exsĕrĕrer
II sing.
exsĕrerēris, exsĕrerēre
III sing.
exsĕrerētur
I plur.
exsĕrerēmur
II plur.
exsĕreremĭni
III plur.
exsĕrerentur
PERFETTO
I sing.
exsertus, –a, –um sim
II sing.
exsertus, –a, –um sis
III sing.
exsertus, –a, –um sit
I plur.
exserti, –ae, –a simus
II plur.
exserti, –ae, –a sitis
III plur.
exserti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsertus, –a, –um essem
II sing.
exsertus, –a, –um esses
III sing.
exsertus, –a, –um esset
I plur.
exserti, –ae, –a essemus
II plur.
exserti, –ae, –a essetis
III plur.
exserti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exsĕrĕre
II plur.
exsĕrimĭni
FUTURO
II sing.
exsĕrĭtor
III sing.
exsĕrĭtor
II plur.
–
III plur.
exsĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
exsertus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exsĕri
PERFETTO
Singolare:
exsertus, –a, –um esse
Plurale:
exserti, –ae, –a esse
FUTURO
exsertum esse
GERUNDIVO
exsĕrendus, –a, –um
SUPINO
exsertu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ exsĕro
exsertans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
exserciens agg. part. pres. II cl.
exsercĭo v. tr. IV coniug.
exsercĭor v. tr. IV coniug.
exsĕrens agg. part. pres. II cl.
exsĕro v. tr. III coniug.
exsĕror v. tr. III coniug.
exsertans agg. part. pres. II cl.
exsertatūrūs agg. part. fut.
exsertatus agg. part. perf. I cl.
exsertatus agg. inf. perf.
exsertē avv.
exserto v. tr. I coniug.
exsertor v. tr. I coniug.
exsertūrūs agg. part. fut.
exsertus agg. part. perf. I cl.
exsertus agg. inf. perf.
exsībĭlans agg. part. pres. II cl.
exsibilatūrūs agg. part. fut.
exsibilatus agg. part. perf. I cl.
exsibilatus agg. inf. perf.
{{ID:EXSEROR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android