Donazione

exsertor - Diatesi passiva

(exserto, exsertas, exsertavi, exsertatum, exsertāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exsertor
II sing.
exsertāris, exsertāre
III sing.
exsertātur
I plur.
exsertāmur
II plur.
exsertamĭni
III plur.
exsertantur
IMPERFETTO
I sing.
exsertābar
II sing.
exsertabāris, exsertabāre
III sing.
exsertabātur
I plur.
exsertabāmur
II plur.
exsertabamĭni
III plur.
exsertabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exsertābor
II sing.
exsertabĕris, exsertabĕre
III sing.
exsertabĭtur
I plur.
exsertabĭmur
II plur.
exsertabimĭni
III plur.
exsertabuntur
PERFETTO
I sing.
exsertatus, –a, –um sum
II sing.
exsertatus, –a, –um es
III sing.
exsertatus, –a, –um est
I plur.
exsertati, –ae, –a sumus
II plur.
exsertati, –ae, –a estis
III plur.
exsertati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsertatus, –a, –um eram
II sing.
exsertatus, –a, –um eras
III sing.
exsertatus, –a, –um erat
I plur.
exsertati, –ae, –a eramus
II plur.
exsertati, –ae, –a eratis
III plur.
exsertati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exsertatus, –a, –um ero
II sing.
exsertatus, –a, –um eris
III sing.
exsertatus, –a, –um erit
I plur.
exsertati, –ae, –a erimus
II plur.
exsertati, –ae, –a eritis
III plur.
exsertati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exserter
II sing.
exsertēris, exsertēre
III sing.
exsertētur
I plur.
exsertēmur
II plur.
exsertemĭni
III plur.
exsertentur
IMPERFETTO
I sing.
exsertārer
II sing.
exsertarēris, exsertarēre
III sing.
exsertarētur
I plur.
exsertarēmur
II plur.
exsertaremĭni
III plur.
exsertarentur
PERFETTO
I sing.
exsertatus, –a, –um sim
II sing.
exsertatus, –a, –um sis
III sing.
exsertatus, –a, –um sit
I plur.
exsertati, –ae, –a simus
II plur.
exsertati, –ae, –a sitis
III plur.
exsertati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsertatus, –a, –um essem
II sing.
exsertatus, –a, –um esses
III sing.
exsertatus, –a, –um esset
I plur.
exsertati, –ae, –a essemus
II plur.
exsertati, –ae, –a essetis
III plur.
exsertati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exsertāre
II plur.
exsertamĭni
FUTURO
II sing.
exsertātor
III sing.
exsertātor
II plur.
–
III plur.
exsertantor
PARTICIPIO
PERFETTO
exsertatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exsertāri
PERFETTO
Singolare:
exsertatus, –a, –um esse
Plurale:
exsertati, –ae, –a esse
FUTURO
exsertatum esse
GERUNDIVO
exsertandus, –a, –um
SUPINO
exsertatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ exserto
exsertūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
exsertatūrūs agg. part. fut.
exsertatus agg. part. perf. I cl.
exsertatus agg. inf. perf.
exsertē avv.
exserto v. tr. I coniug.
exsertor v. tr. I coniug.
exsertūrūs agg. part. fut.
exsertus agg. part. perf. I cl.
exsertus agg. inf. perf.
exsībĭlans agg. part. pres. II cl.
exsibilatūrūs agg. part. fut.
exsibilatus agg. part. perf. I cl.
exsibilatus agg. inf. perf.
exsībĭlo v. tr. I coniug.
exsībĭlor v. tr. I coniug.
exsicans agg. part. pres. II cl.
exsiccans agg. part. pres. II cl.
exsiccātĭo sost. femm. III decl.
exsiccatūrūs agg. part. fut.
exsiccātus agg. part. perf. I cl.
{{ID:EXSERTOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android