expungor - Diatesi passiva
(expungo, expungis, expunxi, expunctum, expungĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expungor
II sing.
expungĕris, expungĕre
III sing.
expungĭtur
I plur.
expungĭmur
II plur.
expungimĭni
III plur.
expunguntur
IMPERFETTO
I sing.
expungēbar
II sing.
expungebāris, expungebāre
III sing.
expungebātur
I plur.
expungebāmur
II plur.
expungebamĭni
III plur.
expungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
expungar
II sing.
expungēris, expungēre
III sing.
expungētur
I plur.
expungēmur
II plur.
expungemĭni
III plur.
expungentur
PERFETTO
I sing.
expunctus, –a, –um sum
II sing.
expunctus, –a, –um es
III sing.
expunctus, –a, –um est
I plur.
expuncti, –ae, –a sumus
II plur.
expuncti, –ae, –a estis
III plur.
expuncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expunctus, –a, –um eram
II sing.
expunctus, –a, –um eras
III sing.
expunctus, –a, –um erat
I plur.
expuncti, –ae, –a eramus
II plur.
expuncti, –ae, –a eratis
III plur.
expuncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expunctus, –a, –um ero
II sing.
expunctus, –a, –um eris
III sing.
expunctus, –a, –um erit
I plur.
expuncti, –ae, –a erimus
II plur.
expuncti, –ae, –a eritis
III plur.
expuncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
expungar
II sing.
expungāris, expungāre
III sing.
expungātur
I plur.
expungāmur
II plur.
expungamĭni
III plur.
expungantur
IMPERFETTO
I sing.
expungĕrer
II sing.
expungerēris, expungerēre
III sing.
expungerētur
I plur.
expungerēmur
II plur.
expungeremĭni
III plur.
expungerentur
PERFETTO
I sing.
expunctus, –a, –um sim
II sing.
expunctus, –a, –um sis
III sing.
expunctus, –a, –um sit
I plur.
expuncti, –ae, –a simus
II plur.
expuncti, –ae, –a sitis
III plur.
expuncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expunctus, –a, –um essem
II sing.
expunctus, –a, –um esses
III sing.
expunctus, –a, –um esset
I plur.
expuncti, –ae, –a essemus
II plur.
expuncti, –ae, –a essetis
III plur.
expuncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
expungĕre
II plur.
expungimĭni
FUTURO
II sing.
expungĭtor
III sing.
expungĭtor
II plur.
–
III plur.
expunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
expunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
expungi
PERFETTO
Singolare:
expunctus, –a, –um esse
Plurale:
expuncti, –ae, –a esse
FUTURO
expunctum esse
GERUNDIVO
expungendus, –a, –um
SUPINO
expunctu
Vedi la forma attiva di questo lemma
expungor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android