expurgor - Diatesi passiva
(expurgo, expurgas, expurgavi, expurgatum, expurgāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expurgor
II sing.
expurgāris, expurgāre
III sing.
expurgātur
I plur.
expurgāmur
II plur.
expurgamĭni
III plur.
expurgantur
IMPERFETTO
I sing.
expurgābar
II sing.
expurgabāris, expurgabāre
III sing.
expurgabātur
I plur.
expurgabāmur
II plur.
expurgabamĭni
III plur.
expurgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
expurgābor
II sing.
expurgabĕris, expurgabĕre
III sing.
expurgabĭtur
I plur.
expurgabĭmur
II plur.
expurgabimĭni
III plur.
expurgabuntur
PERFETTO
I sing.
expurgatus, –a, –um sum
II sing.
expurgatus, –a, –um es
III sing.
expurgatus, –a, –um est
I plur.
expurgati, –ae, –a sumus
II plur.
expurgati, –ae, –a estis
III plur.
expurgati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expurgatus, –a, –um eram
II sing.
expurgatus, –a, –um eras
III sing.
expurgatus, –a, –um erat
I plur.
expurgati, –ae, –a eramus
II plur.
expurgati, –ae, –a eratis
III plur.
expurgati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expurgatus, –a, –um ero
II sing.
expurgatus, –a, –um eris
III sing.
expurgatus, –a, –um erit
I plur.
expurgati, –ae, –a erimus
II plur.
expurgati, –ae, –a eritis
III plur.
expurgati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
expurger
II sing.
expurgēris, expurgēre
III sing.
expurgētur
I plur.
expurgēmur
II plur.
expurgemĭni
III plur.
expurgentur
IMPERFETTO
I sing.
expurgārer
II sing.
expurgarēris, expurgarēre
III sing.
expurgarētur
I plur.
expurgarēmur
II plur.
expurgaremĭni
III plur.
expurgarentur
PERFETTO
I sing.
expurgatus, –a, –um sim
II sing.
expurgatus, –a, –um sis
III sing.
expurgatus, –a, –um sit
I plur.
expurgati, –ae, –a simus
II plur.
expurgati, –ae, –a sitis
III plur.
expurgati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expurgatus, –a, –um essem
II sing.
expurgatus, –a, –um esses
III sing.
expurgatus, –a, –um esset
I plur.
expurgati, –ae, –a essemus
II plur.
expurgati, –ae, –a essetis
III plur.
expurgati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
expurgāre
II plur.
expurgamĭni
FUTURO
II sing.
expurgātor
III sing.
expurgātor
II plur.
–
III plur.
expurgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
expurgatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
expurgāri
PERFETTO
Singolare:
expurgatus, –a, –um esse
Plurale:
expurgati, –ae, –a esse
FUTURO
expurgatum esse
GERUNDIVO
expurgandus, –a, –um
SUPINO
expurgatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
expurgor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android