Donazione

expugno - Diatesi attiva

(expugno, expugnas, expugnavi, expugnatum, expugnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expugno
II sing.
expugnas
III sing.
expugnat
I plur.
expugnāmus
II plur.
expugnātis
III plur.
expugnant
IMPERFETTO
I sing.
expugnābam
II sing.
expugnābas
III sing.
expugnābat
I plur.
expugnabāmus
II plur.
expugnabātis
III plur.
expugnābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
expugnābo
II sing.
expugnābis
III sing.
expugnābit
I plur.
expugnabĭmus
II plur.
expugnabĭtis
III plur.
expugnābunt
PERFETTO
I sing.
expugnavi
II sing.
expugnavisti
III sing.
expugnavit
I plur.
expugnavĭmus
II plur.
expugnavistis
III plur.
expugnavērunt, expugnavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expugnavĕram
II sing.
expugnavĕras
III sing.
expugnavĕrat
I plur.
expugnaverāmus
II plur.
expugnaverātis
III plur.
expugnavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expugnavĕro
II sing.
expugnavĕris
III sing.
expugnavĕrit
I plur.
expugnaverĭmus
II plur.
expugnaverĭtis
III plur.
expugnavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
expugnem
II sing.
expugnes
III sing.
expugnet
I plur.
expugnēmus
II plur.
expugnētis
III plur.
expugnent
IMPERFETTO
I sing.
expugnārem
II sing.
expugnāres
III sing.
expugnāret
I plur.
expugnarēmus
II plur.
expugnarētis
III plur.
expugnārent
PERFETTO
I sing.
expugnavĕrim
II sing.
expugnavĕris
III sing.
expugnavĕrit
I plur.
expugnaverĭmus
II plur.
expugnaverĭtis
III plur.
expugnavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expugnavissem
II sing.
expugnavisses
III sing.
expugnavisset
I plur.
expugnavissēmus
II plur.
expugnavissētis
III plur.
expugnavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
expugna
II plur.
expugnāte
FUTURO
II sing.
expugnāto
III sing.
expugnāto
II plur.
expugnatōte
III plur.
expugnanto
PARTICIPIO
PRESENTE
expugnans, –antis
FUTURO
expugnatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
expugnāre
PERFETTO
expugnavisse
FUTURO
Singolare:
expugnatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
expugnatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
expugnandi
Dativo:
expugnando
Accusativo:
ad expugnandum
Ablativo:
expugnando
SUPINO
expugnatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ expugnax
expugnor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
expugnātōrĭus agg. I cl.
expugnatūrūs agg. part. fut.
expugnatus agg. part. perf. I cl.
expugnatus agg. inf. perf.
expugnax agg. II cl.
expugno v. tr. I coniug.
expugnor v. tr. I coniug.
expŭĭtĭo sost. femm. III decl.
expulsans agg. part. pres. II cl.
expulsatūrūs agg. part. fut.
expulsatus agg. part. perf. I cl.
expulsatus agg. inf. perf.
expulsim avv.
expulsĭo sost. femm. III decl.
expulso v. tr. I coniug.
expulsor v. tr. I coniug.
expulsŏr sost. masch. III decl.
expulsūrūs agg. part. fut.
expulsus agg. part. perf. I cl.
expulsus agg. inf. perf.
{{ID:EXPUGNO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android