expulsor - Diatesi passiva

(expulso, expulsas, expulsavi, expulsatum, expulsāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expulsor
II sing.
expulsāris, expulsāre
III sing.
expulsātur
I plur.
expulsāmur
II plur.
expulsamĭni
III plur.
expulsantur
IMPERFETTO
I sing.
expulsābar
II sing.
expulsabāris, expulsabāre
III sing.
expulsabātur
I plur.
expulsabāmur
II plur.
expulsabamĭni
III plur.
expulsabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
expulsābor
II sing.
expulsabĕris, expulsabĕre
III sing.
expulsabĭtur
I plur.
expulsabĭmur
II plur.
expulsabimĭni
III plur.
expulsabuntur
PERFETTO
I sing.
expulsatus, –a, –um sum
II sing.
expulsatus, –a, –um es
III sing.
expulsatus, –a, –um est
I plur.
expulsati, –ae, –a sumus
II plur.
expulsati, –ae, –a estis
III plur.
expulsati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expulsatus, –a, –um eram
II sing.
expulsatus, –a, –um eras
III sing.
expulsatus, –a, –um erat
I plur.
expulsati, –ae, –a eramus
II plur.
expulsati, –ae, –a eratis
III plur.
expulsati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expulsatus, –a, –um ero
II sing.
expulsatus, –a, –um eris
III sing.
expulsatus, –a, –um erit
I plur.
expulsati, –ae, –a erimus
II plur.
expulsati, –ae, –a eritis
III plur.
expulsati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
expulser
II sing.
expulsēris, expulsēre
III sing.
expulsētur
I plur.
expulsēmur
II plur.
expulsemĭni
III plur.
expulsentur
IMPERFETTO
I sing.
expulsārer
II sing.
expulsarēris, expulsarēre
III sing.
expulsarētur
I plur.
expulsarēmur
II plur.
expulsaremĭni
III plur.
expulsarentur
PERFETTO
I sing.
expulsatus, –a, –um sim
II sing.
expulsatus, –a, –um sis
III sing.
expulsatus, –a, –um sit
I plur.
expulsati, –ae, –a simus
II plur.
expulsati, –ae, –a sitis
III plur.
expulsati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expulsatus, –a, –um essem
II sing.
expulsatus, –a, –um esses
III sing.
expulsatus, –a, –um esset
I plur.
expulsati, –ae, –a essemus
II plur.
expulsati, –ae, –a essetis
III plur.
expulsati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
expulsāre
II plur.
expulsamĭni
FUTURO
II sing.
expulsātor
III sing.
expulsātor
II plur.
III plur.
expulsantor
PARTICIPIO
PERFETTO
expulsatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
expulsāri
PERFETTO
Singolare:
expulsatus, –a, –um esse
Plurale:
expulsati, –ae, –a esse
FUTURO
expulsatum esse
GERUNDIVO
expulsandus, –a, –um
SUPINO
expulsatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EXPULSOR100}}