exprĭmor - Diatesi passiva
(exprĭmo, exprĭmis, expressi, expressum, exprĭmĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exprĭmor
II sing.
exprĭmĕris, exprĭmĕre
III sing.
exprĭmĭtur
I plur.
exprĭmĭmur
II plur.
exprĭmimĭni
III plur.
exprĭmuntur
IMPERFETTO
I sing.
exprĭmēbar
II sing.
exprĭmebāris, exprĭmebāre
III sing.
exprĭmebātur
I plur.
exprĭmebāmur
II plur.
exprĭmebamĭni
III plur.
exprĭmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exprĭmar
II sing.
exprĭmēris, exprĭmēre
III sing.
exprĭmētur
I plur.
exprĭmēmur
II plur.
exprĭmemĭni
III plur.
exprĭmentur
PERFETTO
I sing.
expressus, –a, –um sum
II sing.
expressus, –a, –um es
III sing.
expressus, –a, –um est
I plur.
expressi, –ae, –a sumus
II plur.
expressi, –ae, –a estis
III plur.
expressi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expressus, –a, –um eram
II sing.
expressus, –a, –um eras
III sing.
expressus, –a, –um erat
I plur.
expressi, –ae, –a eramus
II plur.
expressi, –ae, –a eratis
III plur.
expressi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expressus, –a, –um ero
II sing.
expressus, –a, –um eris
III sing.
expressus, –a, –um erit
I plur.
expressi, –ae, –a erimus
II plur.
expressi, –ae, –a eritis
III plur.
expressi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exprĭmar
II sing.
exprĭmāris, exprĭmāre
III sing.
exprĭmātur
I plur.
exprĭmāmur
II plur.
exprĭmamĭni
III plur.
exprĭmantur
IMPERFETTO
I sing.
exprĭmĕrer
II sing.
exprĭmerēris, exprĭmerēre
III sing.
exprĭmerētur
I plur.
exprĭmerēmur
II plur.
exprĭmeremĭni
III plur.
exprĭmerentur
PERFETTO
I sing.
expressus, –a, –um sim
II sing.
expressus, –a, –um sis
III sing.
expressus, –a, –um sit
I plur.
expressi, –ae, –a simus
II plur.
expressi, –ae, –a sitis
III plur.
expressi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expressus, –a, –um essem
II sing.
expressus, –a, –um esses
III sing.
expressus, –a, –um esset
I plur.
expressi, –ae, –a essemus
II plur.
expressi, –ae, –a essetis
III plur.
expressi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exprĭmĕre
II plur.
exprĭmimĭni
FUTURO
II sing.
exprĭmĭtor
III sing.
exprĭmĭtor
II plur.
–
III plur.
exprĭmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
expressus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exprĭmi
PERFETTO
Singolare:
expressus, –a, –um esse
Plurale:
expressi, –ae, –a esse
FUTURO
expressum esse
GERUNDIVO
exprĭmendus, –a, –um
SUPINO
expressu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exprĭmor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android