expŏlĭor - Diatesi passiva
(expŏlĭo, expŏlĭas, expoliavi, expoliatum, expŏlĭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expŏlĭor
II sing.
expŏlĭāris, expŏlĭāre
III sing.
expŏlĭātur
I plur.
expŏlĭāmur
II plur.
expŏlĭamĭni
III plur.
expŏlĭantur
IMPERFETTO
I sing.
expŏlĭābar
II sing.
expŏlĭabāris, expŏlĭabāre
III sing.
expŏlĭabātur
I plur.
expŏlĭabāmur
II plur.
expŏlĭabamĭni
III plur.
expŏlĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
expŏlĭābor
II sing.
expŏlĭabĕris, expŏlĭabĕre
III sing.
expŏlĭabĭtur
I plur.
expŏlĭabĭmur
II plur.
expŏlĭabimĭni
III plur.
expŏlĭabuntur
PERFETTO
I sing.
expoliatus, –a, –um sum
II sing.
expoliatus, –a, –um es
III sing.
expoliatus, –a, –um est
I plur.
expoliati, –ae, –a sumus
II plur.
expoliati, –ae, –a estis
III plur.
expoliati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expoliatus, –a, –um eram
II sing.
expoliatus, –a, –um eras
III sing.
expoliatus, –a, –um erat
I plur.
expoliati, –ae, –a eramus
II plur.
expoliati, –ae, –a eratis
III plur.
expoliati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expoliatus, –a, –um ero
II sing.
expoliatus, –a, –um eris
III sing.
expoliatus, –a, –um erit
I plur.
expoliati, –ae, –a erimus
II plur.
expoliati, –ae, –a eritis
III plur.
expoliati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
expŏlĭer
II sing.
expŏlĭēris, expŏlĭēre
III sing.
expŏlĭētur
I plur.
expŏlĭēmur
II plur.
expŏlĭemĭni
III plur.
expŏlĭentur
IMPERFETTO
I sing.
expŏlĭārer
II sing.
expŏlĭarēris, expŏlĭarēre
III sing.
expŏlĭarētur
I plur.
expŏlĭarēmur
II plur.
expŏlĭaremĭni
III plur.
expŏlĭarentur
PERFETTO
I sing.
expoliatus, –a, –um sim
II sing.
expoliatus, –a, –um sis
III sing.
expoliatus, –a, –um sit
I plur.
expoliati, –ae, –a simus
II plur.
expoliati, –ae, –a sitis
III plur.
expoliati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expoliatus, –a, –um essem
II sing.
expoliatus, –a, –um esses
III sing.
expoliatus, –a, –um esset
I plur.
expoliati, –ae, –a essemus
II plur.
expoliati, –ae, –a essetis
III plur.
expoliati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
expŏlĭāre
II plur.
expŏlĭamĭni
FUTURO
II sing.
expŏlĭātor
III sing.
expŏlĭātor
II plur.
–
III plur.
expŏlĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
expoliatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
expŏlĭāri
PERFETTO
Singolare:
expoliatus, –a, –um esse
Plurale:
expoliati, –ae, –a esse
FUTURO
expoliatum esse
GERUNDIVO
expŏlĭandus, –a, –um
SUPINO
expoliatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
expŏlĭor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android