Donazione

expiscor - Diatesi attiva

(expiscor, expiscāris, expiscatus sum, expiscāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expiscor
II sing.
expiscāris, expiscāre
III sing.
expiscātur
I plur.
expiscāmur
II plur.
expiscamĭni
III plur.
expiscantur
IMPERFETTO
I sing.
expiscābar
II sing.
expiscabāris, expiscabāre
III sing.
expiscabātur
I plur.
expiscabāmur
II plur.
expiscabamĭni
III plur.
expiscabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
expiscābor
II sing.
expiscabĕris, expiscabĕre
III sing.
expiscabĭtur
I plur.
expiscabĭmur
II plur.
expiscabimĭni
III plur.
expiscabuntur
PERFETTO
I sing.
expiscatus, –a, –um sum
II sing.
expiscatus, –a, –um es
III sing.
expiscatus, –a, –um est
I plur.
expiscati, –ae, –a sumus
II plur.
expiscati, –ae, –a estis
III plur.
expiscati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expiscatus, –a, –um eram
II sing.
expiscatus, –a, –um eras
III sing.
expiscatus, –a, –um erat
I plur.
expiscati, –ae, –a eramus
II plur.
expiscati, –ae, –a eratis
III plur.
expiscati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expiscatus, –a, –um ero
II sing.
expiscatus, –a, –um eris
III sing.
expiscatus, –a, –um erit
I plur.
expiscati, –ae, –a erimus
II plur.
expiscati, –ae, –a eritis
III plur.
expiscati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
expiscer
II sing.
expiscēris, expiscēre
III sing.
expiscētur
I plur.
expiscēmur
II plur.
expiscemĭni
III plur.
expiscentur
IMPERFETTO
I sing.
expiscārer
II sing.
expiscarēris, expiscarēre
III sing.
expiscarētur
I plur.
expiscarēmur
II plur.
expiscaremĭni
III plur.
expiscarentur
PERFETTO
I sing.
expiscatus, –a, –um sim
II sing.
expiscatus, –a, –um sis
III sing.
expiscatus, –a, –um sit
I plur.
expiscati, –ae, –a simus
II plur.
expiscati, –ae, –a sitis
III plur.
expiscati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expiscatus, –a, –um essem
II sing.
expiscatus, –a, –um esses
III sing.
expiscatus, –a, –um esset
I plur.
expiscati, –ae, –a essemus
II plur.
expiscati, –ae, –a essetis
III plur.
expiscati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
expiscāre
II plur.
expiscamĭni
FUTURO
II sing.
expiscātor
III sing.
expiscātor
II plur.
–
III plur.
expiscantor
INFINITO
PRESENTE
expiscāri
PERFETTO
Singolare:
expiscatus, –a, –um esse
Plurale:
expiscati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
expiscatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
expiscatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
expiscans, –antis
FUTURO
expiscatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
expiscatum
Passivo:
expiscatu
GERUNDIO
Genitivo:
expiscandi
Dativo:
expiscando
Accusativo:
expiscandum
Ablativo:
expiscando
GERUNDIVO
expiscandus, –a, –um



‹ expiscatus
explānābĭlis ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
expīro v. tr. e intr. I coniug.
expīror v. tr. e intr. I coniug.
expiscans agg. part. pres. II cl.
expiscatūrūs agg. part. fut.
expiscatus agg. part. perf. I cl.
expiscor v. tr. dep. I coniug.
explānābĭlis agg. II cl.
explānans agg. part. pres. II cl.
explānātē avv.
explānātĭo sost. femm. III decl.
explānātīvus agg. I cl.
explānātŏr sost. masch. III decl.
explānātōrĭus agg. I cl.
explanatūrūs agg. part. fut.
explānātus agg. part. perf. I cl.
explanatus agg. inf. perf.
explāno v. tr. I coniug.
explānor v. tr. I coniug.
explantans agg. part. pres. II cl.
explanto v. tr. I coniug.
{{ID:EXPISCOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android