expīror - Diatesi passiva
(expīro, expīras, expiravi, expiratum, expīrāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expīror
II sing.
expīrāris, expīrāre
III sing.
expīrātur
I plur.
expīrāmur
II plur.
expīramĭni
III plur.
expīrantur
IMPERFETTO
I sing.
expīrābar
II sing.
expīrabāris, expīrabāre
III sing.
expīrabātur
I plur.
expīrabāmur
II plur.
expīrabamĭni
III plur.
expīrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
expīrābor
II sing.
expīrabĕris, expīrabĕre
III sing.
expīrabĭtur
I plur.
expīrabĭmur
II plur.
expīrabimĭni
III plur.
expīrabuntur
PERFETTO
I sing.
expiratus, –a, –um sum
II sing.
expiratus, –a, –um es
III sing.
expiratus, –a, –um est
I plur.
expirati, –ae, –a sumus
II plur.
expirati, –ae, –a estis
III plur.
expirati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expiratus, –a, –um eram
II sing.
expiratus, –a, –um eras
III sing.
expiratus, –a, –um erat
I plur.
expirati, –ae, –a eramus
II plur.
expirati, –ae, –a eratis
III plur.
expirati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expiratus, –a, –um ero
II sing.
expiratus, –a, –um eris
III sing.
expiratus, –a, –um erit
I plur.
expirati, –ae, –a erimus
II plur.
expirati, –ae, –a eritis
III plur.
expirati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
expīrer
II sing.
expīrēris, expīrēre
III sing.
expīrētur
I plur.
expīrēmur
II plur.
expīremĭni
III plur.
expīrentur
IMPERFETTO
I sing.
expīrārer
II sing.
expīrarēris, expīrarēre
III sing.
expīrarētur
I plur.
expīrarēmur
II plur.
expīraremĭni
III plur.
expīrarentur
PERFETTO
I sing.
expiratus, –a, –um sim
II sing.
expiratus, –a, –um sis
III sing.
expiratus, –a, –um sit
I plur.
expirati, –ae, –a simus
II plur.
expirati, –ae, –a sitis
III plur.
expirati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expiratus, –a, –um essem
II sing.
expiratus, –a, –um esses
III sing.
expiratus, –a, –um esset
I plur.
expirati, –ae, –a essemus
II plur.
expirati, –ae, –a essetis
III plur.
expirati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
expīrāre
II plur.
expīramĭni
FUTURO
II sing.
expīrātor
III sing.
expīrātor
II plur.
–
III plur.
expīrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
expiratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
expīrāri
PERFETTO
Singolare:
expiratus, –a, –um esse
Plurale:
expirati, –ae, –a esse
FUTURO
expiratum esse
GERUNDIVO
expīrandus, –a, –um
SUPINO
expiratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
expīror v. tr. e intr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android