expīror - Diatesi passiva

(expīro, expīras, expiravi, expiratum, expīrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expīror
II sing.
expīrāris, expīrāre
III sing.
expīrātur
I plur.
expīrāmur
II plur.
expīramĭni
III plur.
expīrantur
IMPERFETTO
I sing.
expīrābar
II sing.
expīrabāris, expīrabāre
III sing.
expīrabātur
I plur.
expīrabāmur
II plur.
expīrabamĭni
III plur.
expīrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
expīrābor
II sing.
expīrabĕris, expīrabĕre
III sing.
expīrabĭtur
I plur.
expīrabĭmur
II plur.
expīrabimĭni
III plur.
expīrabuntur
PERFETTO
I sing.
expiratus, –a, –um sum
II sing.
expiratus, –a, –um es
III sing.
expiratus, –a, –um est
I plur.
expirati, –ae, –a sumus
II plur.
expirati, –ae, –a estis
III plur.
expirati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expiratus, –a, –um eram
II sing.
expiratus, –a, –um eras
III sing.
expiratus, –a, –um erat
I plur.
expirati, –ae, –a eramus
II plur.
expirati, –ae, –a eratis
III plur.
expirati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expiratus, –a, –um ero
II sing.
expiratus, –a, –um eris
III sing.
expiratus, –a, –um erit
I plur.
expirati, –ae, –a erimus
II plur.
expirati, –ae, –a eritis
III plur.
expirati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
expīrer
II sing.
expīrēris, expīrēre
III sing.
expīrētur
I plur.
expīrēmur
II plur.
expīremĭni
III plur.
expīrentur
IMPERFETTO
I sing.
expīrārer
II sing.
expīrarēris, expīrarēre
III sing.
expīrarētur
I plur.
expīrarēmur
II plur.
expīraremĭni
III plur.
expīrarentur
PERFETTO
I sing.
expiratus, –a, –um sim
II sing.
expiratus, –a, –um sis
III sing.
expiratus, –a, –um sit
I plur.
expirati, –ae, –a simus
II plur.
expirati, –ae, –a sitis
III plur.
expirati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expiratus, –a, –um essem
II sing.
expiratus, –a, –um esses
III sing.
expiratus, –a, –um esset
I plur.
expirati, –ae, –a essemus
II plur.
expirati, –ae, –a essetis
III plur.
expirati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
expīrāre
II plur.
expīramĭni
FUTURO
II sing.
expīrātor
III sing.
expīrātor
II plur.
III plur.
expīrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
expiratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
expīrāri
PERFETTO
Singolare:
expiratus, –a, –um esse
Plurale:
expirati, –ae, –a esse
FUTURO
expiratum esse
GERUNDIVO
expīrandus, –a, –um
SUPINO
expiratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EXPIROR100}}